Wij helpen je graag verder! +31 492386063

Relatiemiddag 2022 VERBINDING een verslag

07 juni 2022, gepubliceerd door Dirk Boersma

Relatiemiddag
Een en dertig mei 2022, de dag waarop we dit jaar onze relatiemiddag hielden. Net als de vorige keer in het mooie stadje Culemborg. We proberen jaarlijks minstens éénmaal een middag te organiseren  voor mensen die van onze diensten gebruik gemaakt hebben in het verleden of mensen, die ons willen leren kennen.

Gelderland fabriek
Ditmaal hielden we onze relatiemiddag in de Gelderlandfabriek en niet in het huis van de stad. De Gelderlandfabriek is een cultureel centrum in een voormalige meubelfabriek en een oude locomotievenloods naast het station van Culemborg. Het was bijzonder om in een deel van die meubelfabriek te zitten onder de karakteristieke zadeldaken. Zo was de verbinding met het werken in een productie organisatie fysiek voelbaar.

Kennismaking
Het thema van de middag was ‘verbinding’. De nadruk lag daarbij op het belang van verbinden op de behoefte om dat te doen die alle mensen hebben. Op de vraag hoe je daar dan voor kunt zorgen en hoe je er in organisaties voor kunt zorgen dat de voorwaarden daarvoor aanwezig zijn.
Het leuke van zo’n relatiemiddag is dat het aan de ene kant een elkaar weerzien is voor een deel van de aanwezigen en aan de andere kant een kennismaking met nieuwe mensen.
Alwin faciliteerde de kennismaking, waarbij de aanwezigen iets over zichzelf vertelden en ook aangaven waar voor hen de betekenis van verbinden zat. Ook moest er antwoord gegeven worden op de vraag of je jezelf als verbinder omschreef.

Diversiteit
Het was boeiend om van mensen uit  allerlei verschillende organisaties en met zo’n diversiteit aan achtergronden  te horen wat verbinding voor hen betekende. Al snel werd duidelijk dat in het boekje wat  de deelnemers ontvingen verschillende van de genoemde kanten van verbinding niet aan de orde komen. We moeten dus nog een boekje schrijven. In het uitgedeelde boekje gaat het vooral over het je verbinden met andere mensen met medewerkers, collega’s en leidinggevenden. Maar in de kennismaking bleek het ook te gaan over je verbinden met jezelf, met idealen, met een visie, een idee en ga zo maar door.

Basale behoefte
Na de kennismaking mocht ik een korte inleiding op het thema doen. Daarbij gaf ik aan dat ik mezelf niet als een verbinder zag maar wel als iemand die geoefend was in verbinden alleen al door het feit  dat ik ruim dertig keer in mijn leven verhuisd ben. De inzichten van de onderzoekers Matthew Lieberman, Nichola Raihani  en Jim van Os kwamen ook aan de orde. De eerste twee benadrukken dat het voor mensen heel belangrijk is om zich met andere mensen te kunnen en  mogen verbinden. Het is onze meest basale behoefte stellen zij vast. Uit mijn eigen ervaring kan ik dat bevestigen.

De agressieve hond
Het verhaal wat iemand, die ik ooit coachte mij vertelde deelde ik ook. Hij was in zijn vrije tijd een gedreven hondentrainer en hij vertelde dat hij om zijn accreditatie te behalen een agressieve hond uit een getralied hok in een donkere schuur had moeten halen. Hij was de schuur ingegaan en de hond was vreselijk tekeer gegaan. Hij was stil met zijn rug tegen het hok aan gaan zitten. Na een tijdje was de hond stil geworden, was naar hem toegekomen en was aan zijn rug en achterhoofd gaan snuffelen. Hij was rustig tegen de hond gaan praten en had de hond aan zijn handen laten snuffelen. Voorzichtig was hij de hond gaan aaien. Vervolgens kon hij de hond aan een riem bevestigen. Het hok openen en de hond mee naar buiten nemen. Hij had geen geweld gebruikt. Niet gedwongen niet streng toegesproken, hij had de hond de kans gegeven hem te leren kennen. Gezorgd dat er verbinding kon ontstaan. Toen die verbinding er was kon hij met de hond gaan werken.

Workshops
Doordat de kennismaking als gevolg van de diversiteit van het gezelschap en de verdiepende vragen zeer de moeite waard was en lang duurde, moesten we de workshops wat anders organiseren. In plaats van opdelen in twee groepen die twee rondes zouden doen, gingen we in drie groepen uit elkaar voor één ronde workshops. De vragen die we meekregen waren: In hoeverre zijn mensen in jouw organisatie met elkaar verbonden? Wat zie je en wat zie je niet? En wat levert het jou en je organisatie op?

Mensen die niet willen
In de groep waarin ik zat spitste het gesprek zich toe op mensen, die niet willen, die zich niet laten verbinden. Mensen die niet betrokken zijn of die betrokkenheid in elk geval niet tonen. Is met iedereen wel verbinding mogelijk? Het gesprek richtte zich op mensen die zich aan de regels houden en doen wat voorgeschreven is. Mensen die zich ook door verbinding niet tot die stap extra laten aanzetten. Eén van de deelnemers had daar een prachtig voorbeeld van. Zijn dochter die in de VS had gestudeerd had zeer recent veel moeite moeten doen om met onze vaderlandse trots naar Nederland terug te vliegen. Hoewel ze een ticket had was het keer op keer niet gelukt om in het vliegtuig terecht te komen. De functionarissen op het vliegveld zagen haar naam niet op de lijsten en verwijderden haar van het vliegveld. Bellen met haar vader in Nederland en met de KLM leidde wel tot nieuwe pogingen maar niet tot resultaat. Haar naam kwam niet op de lijsten voor. En toen was er die vrouwelijke functionaris, die vroeg wat er aan de hand was, die naar het verhaal luisterde en die actief op zoek ging. Zij ontdekte wat er aan de hand was en kreeg de dochter op de lijst zodat ze uiteindelijk wel kon vliegen en nu weer veilig terug is in Nederland. De hele groep was het erover eens dat dat de medewerkers waren die je nodig had. Helaas waren die er niet zoveel.

Klassieke vraag
Daar was het klassieke vraagstuk weer, is zo’n houding nu aangeboren of kun je zo’n houding ontwikkelen. Daarin bleek ik met een aantal deelnemers van mening te verschillen maar helaas was de tijd om en konden we het gesprek niet voortzetten. Bovendien moest ik na onze relatiemiddag in de trein naar Parijs waar ik de volgende ochtend en ontbijtafspraak had met en relatie uit Indonesië. En daar zie ik ook weer een verband met de kwestie is het aangeboren of aangeleerd.

Laag arbeidsethos
Ik heb lang in Indonesië gewerkt en heb al vaak van mensen moeten horen hoe slecht het arbeidsethos daar is. Nederlanders, die er ooit woonden en werkten, vertellen daar graag over. Maar zelf heb ik iets heel anders ervaren namelijk dat het kan veranderen. Ik werd baas van een afdeling personeelszaken met ruim dertig medewerkers en na enkele maanden ging ik zondags naar kantoor om mensen naar huis te sturen om ook hun rust te nemen want ze werkten door tot ze hun werk af hadden, zelfs in het weekend. Het was totaal omgedraaid. Van een totaal gebrek aan betrokkenheid naar een bijna volledige toewijding. Betrokkenheid die veel te maken had met de verbinding die ze met mij voelden en die ze gingen voelen met de doelen van de afdeling.

Gallup
Uit onderzoeken van Gallup een groot wereldwijd opererend onderzoek- en adviesbureau blijkt dat 85 % van de medewerkers over de hele wereld niet betrokken zijn,  wat onder andere zichtbaar wordt in verzuim, onverschilligheid, verloop, bedrijfsongevallen, slordigheid en slechte kwaliteit. Maar Gallup ziet ook dat daar wat aan te doen is en wie daar wat aan kan doen.
Medewerkersbetrokkenheid is een verantwoordelijkheid van het management en de belangrijkste factor daarin is de verbinding die medewerkers met leidinggevenden ervaren.
Het is jammer dat we deze analyse tijdens onze relatiemiddag niet konden delen. En ik hoop dat niemand het mij euvel duidt dat ik het nu hier deel.
Voor wie interesse heeft willen en komen we er graag verder over praten.

Bedankt, het was een mooie middag
Voor nu wil ik alle deelnemers  en de mensen van de Gelderlandfabriek hartelijk danken voor hun bijdrage aan een inspirerende middag

Wil je verder praten bel me dan 0622995926 of mail me dirkboersma@excellentleiderschap.nl of één van mijn collega’s

 

Stel je vraag via ons contactformulier

Neem contact met ons op!
Voor al je vragen kun je bellen met

+31 492386063