Wat is jouw evidence?

Afgedankt
De afgelopen dagen heb ik mij weer eens verbaasd over het gemak waarmee goede leidinggevenden stranden in de organisatie waarin ze werken. Hoe er geschaakt wordt met mensen. En hoe goede leidinggevenden daar het slachtoffer van worden. Hoe een interim-manager mensen aan de kant zet. Of hoe confrontaties uit de weg worden gegaan om vervolgens mensen op een slinkse manier buiten spel te zetten. Het lijkt of de werkwijzen, die een jaar of wat geleden leidden tot de zelfmoord van Arthur Gotlieb, nog altijd gemeen goed zijn in organisaties. Nog steeds wordt er over mensen gepraat en krijgen mensen geen heldere en transparante feedback. Nog steeds wordt er zwarte piet gespeeld met schuld en worden er mensen geslachtofferd. En ondanks het feit dat allerlei onderzoek het nut en het belang van medewerkersbetrokkenheid aantonen lijken mensen in veel organisaties nog steeds niet zo bewust te zijn van de rol die zij daar zelf in spelen.

Argwaan
Het is heel bijzonder dat het management met argwaan keek naar een programma ter vergroting van de medewerkersbetrokkenheid. Ze wilden evidence zien. Nou, die evidence is overal te vinden. Maar het was moeilijk om de eigen opvattingen over niet deugende medewerkers te vervangen door op evidence gebaseerde concepten. De vraag naar evidence  lijkt dan vooral bedoeld om de eigen opvattingen te kunnen handhaven. En dat is meestal de opvatting dat de rotte appelen verwijderd moeten worden.

Wat ik geloof
Het was leuk om dezer dagen een artikel te lezen van Stanford hoogleraar Bob Sutton, waaraan als titel is meegegeven De 13 stellingen die ik geloof als het om management en het leven gaat. Ze zijn vervormd, zegt Sutton, maar wel gebaseerd op bewijs. Hij schrijft dat hij vijftien jaar geleden begon met deze lijst met dertien stellingen waarin hij gelooft. De lijst is wel wat gewijzigd in de loop der jaren en de lijst die ik nu aanhaal is zijn laatste.

Dertien stellingen
Hieronder volgen de stellingen:
1. Soms is niet managen het beste management. Het is van essentieel belang geen schade te veroorzaken.
2. De beste leiders hebben een wijze houding, de moed om te handelen op basis van hun overtuigingen en de bescheidenheid om er rekening mee houden dat hun overtuiging niet klopt.
3. Strijd als je gelijk hebt, maar luister als je het fout hebt.
4. Wees alert op een nare samenloop van omstandigheden, de dodelijke combinatie van illusies, ongeduld en onkunde waaraan zoveel beslissers ten onder gaan. Vooral zij die deel uit maken van machtige, prestigieuze groepen vervuld van eigendunk.
5. Grote teams zijn onwerkbaar.
6. De uitspraak van komiek George Carlin klopt: “Mijn rotzooi is goed materiaal, jouw materiaal is rotzooi”. Dat levert een enorme hoeveelheid onnodige frictie en frustratie op.
7. Als je een winnaar ben,t maar je bent ook een klootzak, dan ben je volgens Sutton nog steeds een loser omdat je zoveel mensen beschadigt in je streven iets op te bouwen, geld te verdienen en de competitie te winnen.
8. De schrijver Kurt Vonnegut had gelijk, het is vaak beter tegen jezelf te zeggen dat je genoeg hebt, in plaats van jezelf af te vragen hoe je meer en meer en meer kunt krijgen. Sutton gelooft niet dat de mensen die met het meeste geld, de meeste spullen, de meeste macht en het meeste prestige sterven ook het spel van het leven gewonnen hebben.
9. Als je last hebt van een klootzak of van een groep klootzakken, zorg dan voor een nooduitgang en als die er niet is, zorg dan voor een strategie waardoor jij en andere slachtoffers beschermd worden. Je kunt daarmee je waardigheid bewaren en krachtig blijven om terug te vechten.
10. Afstandelijkheid  is even belangrijk als passie.
11. Ben ik een succes of een mislukking is een nutteloze vraag, vraag je liever af wat je leert.
12. Het leven is altijd een beetje chaotisch, vooral als je iets nieuws en iets boeiends doet. Probeer het zo simpel en helder mogelijk te houden, maar accepteer ten volle de niet te vermijden verwarring en chaos en geniet er van.
13. En baseball speler Jim Maloney had gelijk, werk is een overgewaardeerde activiteit.

In zijn lange loopbaan als hoogleraar aan Stanford zijn dit belangrijke stellingen voor Sutton, hij praat en schrijft er veel over met zijn studenten. Voor mij zijn het vandaag relativerende woorden, maar ook woorden die stimuleren om door te gaan met het delen van al die evidence waarover wij inmiddels beschikken. Over welke evidence beschik jij?