Organisatieopstellingen

Nieuwe inzichten, nieuwe mogelijkheden

Onlangs hadden wij weer een bijeenkomst van het Lerend Netwerk, een aantal leidinggevenden die regelmatig bijeen komen om ervaringen uit te wisselen, thema’s die hen interesseren uit te diepen, tijd te nemen voor onderwerpen die zij belangrijk achten maar waar zij gewoonlijk niet aan toe komen. Het is een groep enthousiaste mensen, die ondersteund door het Centrum voor Excellent Leiderschap zelf inhoud en vorm bepaalt van de onderwerpen, inmiddels al voor het derde jaar.
De onderwerpen die aan bod komen zijn velerlei: van “bezieling” tot “omgaan met macht”, van “authentiek leiderschap” tot “van belemmering naar kans”. Geheel in lijn met onze opvattingen wordt er in het Netwerk vooral aandacht besteed aan de praktische toepasbaarheid.
Organisatieopstellingen, hoe werkt het?
De afgelopen keer was het onderwerp: organisatieopstellingen.
Voor wie de theorie niet kent: heel simpel gezegd stelt Bert Hellinger, die het concept ontdekte en uitwerkte, dat in een systeem (een familie, een organisatie, e.d.) er krachten aanwezig zijn die niet altijd herkend worden, maar die wel invloed uitoefenen op het systeem. En dat door mensen de (groepen) personen in dat systeem te laten vertegenwoordigen zij in de daaruit voortkomende opstellingen de werkelijkheid van dat systeem zullen ervaren en zich daarnaar zullen gedragen. Degene die de vraag voorlegt doet zelf niet mee aan de opstelling, maar kiest wie er de verschillende leden van het MT vertegenwoordigt om vervolgens toe te kijken en verhelderende vragen te beantwoorden naar aanleiding van hetgeen de vertegenwoordigers doen en zeggen. De opstelling biedt vervolgens de mogelijkheid te experimenteren en te bevragen. Met soms verrassende resultaten.
Nieuwe inzichten
Een van de deelnemers wilde graag diens eigen managementteam opstellen, nieuwsgierig zijnde naar het spanningsveld dat altijd voelbaar was, maar waar om onduidelijke redenen nooit enig vat op te krijgen was.
Al snel werd er een spanningsveld zichtbaar tussen de directeur en een aantal actieve MT-leden. Een groepje afwachtende leden werd aanvankelijk genegeerd. Door wat met posities te experimenteren werd vervolgens duidelijk dat een actief MT-lid die voortdurend vroeg om voortgang eigenlijk een remmende factor was en dat de groep afwachtenden in feite degenen waren die de macht in handen hadden, de “macht van de onmacht”. De daaruit voortvloeiende wijzigingen in wie en wat aandacht kreeg maakte veranderde de sfeer binnen het MT in aanzienlijke mate. De vraagsteller ging later huiswaarts met een antwoord op de vraag en duidelijkheid over wat er te doen stond. De andere aanwezigen konden het gebeurde vertalen naar hun eigen werksituaties, verrijkt met de wetenschap at wat je ziet wordt bepaald door hoe je kijkt en dat anders kijken nieuwe inzichten en mogelijkheden oplevert.
Interesse in een opstelling? montytrapman@excellentleiderschap.nl.