Onderscheid maken

Tuintje
Mijn buren hebben een caravan ergens in Zeeland. Daar gaan ze regelmatig naar toe. Als ze zo naar Zeeland zijn komt hun kleinzoon altijd langs om voor hun tuin te zorgen. Het is een tuin die er erg mooi uitziet. Klein maar met allerlei bijzondere planten erin. Wandelaars blijven wel eens stil staan om te kijken naar wat er allemaal in te zien is.. Als de kleinzoon van de buren iets in hun tuin aan het doen is ga ik graag even naar buiten om een praatje te maken. Hij studeert in Wageningen en weet ontzettend veel van planten en van vogels.

Verontschuldigen
Nou ziet mij tuin er niet zo ordelijk uit als die van de buren en soms denk ik me daarvoor te moeten verontschuldigen. Dat deed ik gisteren ook weer. Ik vertelde hoe moeilijk ik het vond om iets uit de grond te trekken. Ik wees naar het openbare plantsoen tegenover onze huizen waar door de gemeente juist weer groot onderhoud was gepleegd. Dat wil zeggen met een grote maaiboom was alles tot 20 centimeter boven de grond afgemaaid. Waar de tractor niet bij kon was niets gebeurt, daar lagen ook alle lege sigarettenpakjes en drinkflesjes nog. Daar helpt zo’n maaiboom namelijk niet bij.

Moeite
Hij had me geduldig aangehoord en zei toen. Ja, daar heb ik ook moeite mee. Ik trek er niet zo gemakkelijk iets uit en het kost me de grootste moeite om mijn oma in toom te houden. Dei heeft er voor ik het weet weer een mooi plantje uitgetrokken omdat ze niet ziet dat het een mooi plantje gaat worden. Ze beoordeeld het als onkruid en dus moet het weg. “Kijk hier maar”,  zei hij en hier, en hier, en we doken samen tussen de planten om daar het begin van mooie plantjes, een tomatenstruik, een bijzondere bloem en de jonge abrikozen te zien. Maar dat kan wel weg zei ik wijzend op een paar groene blaadjes tussen de tegels. Hij reageerde als door een wesp gestoken. Dat, nee dat mag helemaal niet weg, dat is en hij noemde een moeilijke naam. Dat plantje moest hij nog beschermen tegen de schoonmaakwoede van zijn oma. Hij maakte briefjes met instructies voor haar er stonden ook tekeningetjes op zodat z’n oma wist waar ze niet aan mocht komen.

Afscheid
Dit gebeurde in de ochtend van de middag dat ik was uitgenodigd voor het afscheid van een schooldirecteur. Ze had enige tijd geleden besloten ermee te stoppen. Het waren niet de collega’s, de leerkrachten, of de ouders, die haar tot dit besluit gebracht hadden. Het waren  de boven schoolse instanties  die haar altijd weer de barricaden op hadden gejaagd. Ze was dat vechten moe. Het was heerlijk dat de kinderen blij waren en de hoogste citoscore ’s van de omgeving haalden. Het was fijn dat er weinig ziekte was onder de leerkrachten van haar school. Het was heerlijk om zoveel steun van de buurt te krijgen. Haar boven schoolse directeur noemde haar de burgemeester van de wijk waarin de school staat.

Geen zin meer
Maar het je altijd moeten verantwoorden met lijstjes , het op de vingers getikt worden als er iets scheef stond, daar had ze geen zin meer in.  De twee wijkagenten waren er ook, het is geen gemakkelijk wijk waarin de school staat, vind de gemeente. De agenten zeiden dat ze haar zouden missen.
Het is jammer dat wij in organisaties zo vaak talent over het hoofd zien of onvoldoende waarderen. Dat we de tijd niet nemen wat de waarde is van iemands kwaliteiten. Soms lijkt leidinggeven meer op een grote maaibalk eroverheen dan nauwkeurig kijken waarmee we te maken hebben. Het zal duidelijk zijn dat de manier waarop we kijken van grote invloed is op het uiteindelijke resultaat. En we brengen onszelf op veel extra kosten door de methode maaibalk  in te zetten.

Kwaliteiten
De kleinzoon van mijn buren heeft geduld, heeft aandacht, kan goed waarnemen en heeft kennis van zaken. Hij neemt de tijd om tot een oordeel te komen.
Wat zou er gebeuren als je zo je leiderschap invulling geeft?