Gewoon doen!

Een bekend gezegde luidt dat oefening kunst baart.

Voornemens
Ik ben hier rotsvast van overtuigd. Onlangs sprak ik een leidinggevende die het maar niet voor elkaar krijgt om te doen wat hij zich al heel lang voorneemt. Zijn valkuil werkt als een soort supermagneet op hem, als een zwart gat waaraan niet te ontsnappen valt. Plenty goede voornemens, maar doen: ho maar! Dat is vervelend, hij begint er steeds meer van te balen.

Wetmatigheden
Nu heeft Roberto Assagioli, een Italiaanse psychiater, in zijn boek “Over de wil” een aantal wetmatigheden beschreven. Wet 2 luidt dat houdingen, bewegingen en handelingen de neiging hebben overeenkomstige beelden en ideeën op te roepen, die op hun beurt weer emoties en gevoelens oproepen en deze versterken. Dat is interessant, want het betekent in feite dat als je bepaald gedrag vertoont dit van invloed is op hoe je denkt en wat je voelt. Anders gezegd: flink oefenen in nieuw gedrag, vaardig worden en dit toepassen leidt tot andere inzichten en daarbij passende belevingen. Assagioli onderstreept hiermee het nut van grondig trainen op en oefenen in vaardigheid. En daar ben ik het volkomen mee eens.

Mindset
Ga maar na: als ik ergens tegen op zie en er van uit ga dat het knap lastig zal zijn om iets te doen zal ik er doorgaans weinig van terecht brengen. Mijn mindset bepaalt mijn resultaat en hoe ik het beleef. Ik ben ooit eens naar Santiago gelopen. Bij de start in Utrecht was ik nog vol vertrouwen. Bij de grens met België liep ik al te piekeren dat het toch wel belachelijk ver weg was, dat Santiago. Mijn rugzak leek steeds zwaarder te worden, ik ging twijfelen aan mijn conditie. Het plezier in het lopen ging hard achteruit. Mijn vertrouwen dat ik zou volbrengen nog harder. Pas toen het kwartje viel dat het enige wat ik te doen had was: doorgaan met lopen en dat ik er dan vanzelf zou komen, kwam ook mijn vertrouwen en het plezier weer terug. Ik maakte mijn rugzak wat lichter door spullen weg te doen, zette mijn focus niet op Santiago maar op de dag van vandaag. En naarmate ik vorderde werden mijn benen sterker, kreeg ik meer plezier en daarmee meer overtuiging dat het zou lukken.

Oefenen
Bovengenoemde leidinggevende zit vast in een oud gedragspatroon, hij lijkt ervan overtuigd te zijn dat het behoorlijk lastig is om het anders te gaan doen. En hij is er van overtuigd dat de dingen die hij eigenlijk zou moeten overlaten aan anderen echt door hemzelf gedaan moeten worden, anders komt er niks van terecht. Irrationele gedachten, dus.  Hij baalt van het patroon en de teleurstelling die dat steeds weer oproept. Niet erg bevorderlijk, lijkt mij. Het antwoord hierop is eigenlijk heel simpel: zorg voor een duidelijk beeld van wat je wèl wilt, benoem adequaat gedrag en ga dat consequent oefenen en toepassen. Ook al lijkt dat moeilijk, voelt dat raar of onzeker en roept dat weerstanden op. Gewoon gaan doen wat jij je voorneemt en dat volhouden levert na verloop van tijd vanzelf nieuwe inzichten op en de kans is groot dat het dan ook bevredigend en leuk wordt.
Wat valt er voor jou te oefenen? En wat gaat dat jou opleveren?