Geloven in succes

Je realiseert datgene waar je in gelooft.

In mijn netwerk zit een jonge leidinggevende. Jong in leeftijd, jong in jaren leiding geven. Feitelijk ruim minder dan een jaar. Dat leidinggeven speelt zich dan ook nog eens af in een nogal hectische situatie: reorganisatie, herplaatsingen, andere functie-inhouden, et cetera. Geen gemakkelijke opgave, zeker niet omdat deze organisatie de neiging heeft om wat te lief te zijn, niet door te pakken op herplaatsingen en zo, waar dat wel aan de orde is. Deze leidinggevende zit nu dus met de gebakken peren.

Focus vinden
Aanvankelijk was het leidinggeven onder die omstandigheden een berg waar tegen werd opgekeken. Nu heb ik zelf heel wat uren in de Alpen en de Pyreneeën doorgebracht. Wandelend, niet klimmend. Maar wel met het doel de top te halen. Nu hebben bergen een eigenaardige eigenschap. Ze zijn doorgaans veel groter dan je kunt zien. Dus overkwam het mij vaak dat ik dacht bijna bij de top te zijn omdat ik alleen nog blauwe lucht voor mij zag. En als ik dan honderd meter verder was lag er ineens alweer de zoveelste nieuwe helling voor me. Wat ik daarvan geleerd heb is dat ik dan niet moet gaan denken: “Jakkes, ben ik er nu nog niet?” Maar dat ik ook kan focussen op de hellingen die ik al genomen had. Dat ik kan blijven geloven in het halen van de top, ook al lijkt het tegen te zitten. Of zoals een bevriende commercieel trainer eens zei toen we het hadden over acquisitie: “Ieder nee is er één dichter bij het eerstvolgende ja”.

Bless your obstacles
De betreffende leidinggevende heeft dit ontdekt. Waar eerst veel aandacht ging naar wat lastig was of kon worden, naar wat er allemaal tegenzat gaat de aandacht nu veel meer naar de dingen die gelukt zijn. Blijft het uiteindelijk doel veel beter in zicht. En wordt succes veel meer gevierd. Dat leidt bijna vanzelf tot een houding van: “Het zal best dat er onderweg wat is, maar het gaat wel lukken”. Een aantal maanden terug was er veelal verbazing dat dingen lukten. Nu is er veel meer geloof ontstaan dat het allemaal wel degelijk gaat lukken, en dat heeft tot een flinke dosis zelfvertrouwen geleid. Sombere gelaatsuitdrukkingen hebben plaats gemaakt voor pretoogjes als we praten over het werk en hoe en wat daar bereikt moet worden.
Ook is het besef ontstaan dat het gewoon bij het werk hoort om moeilijkheden te overwinnen, en dat dit leermomenten zijn. Bless your obstacles, want als alles gemakkelijk gaat en zonder inspanning blijf je doen wat je altijd deed, kom je niet verder in je vaardigheden.