Mensen bij elkaar brengen

Geen bullshit
Recent, 21 maart 2020 las ik een tweet van professor Gianpiero Petriglieri: “Remember , Leadership is bullshit. Until your life depends on it”.
Het is denk ik niet nodig uit te leggen wat Petriglieri met deze tweet bedoeld. Als het moeilijk wordt  en helemaal als je leven er vanaf hangt,  wordt  leiderschap belangrijk. Ik moest er weer aan denken toen ik zojuist de hond uitliet in het bos en daar groepjes tieners op elkaar zag hangen.  Wat gebeurt er als iedereen zomaar z’n gang gaat. Het gaf een onveilig gevoel.  Je ziet ook op allerlei plaatsen dat leiderschap naast de coronacrisis een belangrijk  gespreksonderwerp is. Wie doet het goed en wie niet.

Zekerheid
Mensen willen zekerheid, ze willen geen risico lopen  en spreken de leider daar op aan. Je ziet hoe mensen in een land of in een stad reageren op de mensen, die als leider zijn gekozen of aangesteld en je ziet hoe leiders zich gedragen, of ze wel of niet in actie komen, hoe ze in actie komen en je ziet hoe mensen op zo’n leider reageren.

Vertrouwen
Wat heel zichtbaar wordt is hoe belangrijk vertrouwen is.
In een artikel over begrafenisondernemers lees ik dat  ze eerst te horen krijgen dat ze volledige bescherming moeten dragen, een speciale overall, een masker en handschoenen. Maar een week later krijgen ze te horen dat dat niet nodig  is. Later blijkt dan dat de noodzakelijke voorzieningen niet voor handen bleken. Leiderschap dat zulke signalen afgeeft zorgt voor gebrek aan vertrouwen. Je mist eerlijkheid, openheid en integriteit. In grote organisaties kan dat een gevolg van het ontbreken van die kwaliteiten aan de top. Of aan onvermogen zulke waarden in de cultuur van de organisatie te verankeren. Het spreekt vanzelf dat topmensen, die zelf die kwaliteiten missen, ze heel gemakkelijk uitdragen in een organisatie. Het missen van die kwaliteiten is erg besmettelijk.
Dat krijg je ook als een leider eerst zegt dat het virus niet gevaarlijk is, anderen gaat beschuldigen om zich vervolgens  op de borst te kloppen als leider in oorlogstijd.

Onzekerheid vergroten
Het is niet moeilijk om nu dit type leider te vinden en te zien hoe ze de onzekerheid bij mensen vergroten. Ook bij mensen, die met gevaar voor eigen leven keihard werken om uitbreiding van het aantal besmettingen te realiseren en zoveel mogelijk mensen de kans geven om te herstellen.
Deze leiders brengen ook verdeeldheid  omdat ze lijken op te komen voor  de belangen van de één terwijl ze de belangen van de ander veronachtzamen.
Aan de crisis waarmee we nu geconfronteerd worden kun je heel goed zien hoe belangrijk het is  om met elkaar ergens voor te gaan. Als je samen de schouders ergens onder zet heb je de meeste kans resultaten te bereiken.

Leiderschaps crisis
Yuval Noah Harari, historicus en filosoof en de schrijver van oa. de bestseller Sapiens, schrijft in een boeiend artikel in de Time van 15 maart 2020, dat we ons niet in een Coronacrisis bevinden maar in een leiderschapscrisis. De mensheid mist leiderschap, schrijft hij en het ontbreken van dat leiderschap veroorzaakt een enorme crisis.
Hij beschrijft  hoe het bereiken  van grote doorbraken in de bestrijding van besmettelijke ziekten, het resultaat waren van samenwerking, het delen van informatie met elkaar en het voortbouwen op de resultaten van elkaars werk. Het was niet het gevolg van  je  afschermen, van je terugtrekken achter muren.

Bij elkaar brengen
Het is belangrijk dat leiders die beweging weten te bewerkstelligen. Niet door iedereen hetzelfde te laten zijn maar door mensen, die verschillend zijn ieder op een eigen wijze te laten bijdragen aan een resultaat aan een toekomstbeeld waar iedereen achter kan staan.

Metafoor
Het is de moeite waard om even stil te staan bij een besmettelijke ziekte als metafoor voor wat er in een organisatie gebeurt. Hoe allerlei geruchten, vooroordelen en aannames zich verspreiden via de ‘grape-vine’ de geruchten machine en hoe  bepalend die geruchten zijn voor hoe mensen bij de organisatie en hun werk betrokken zijn.

Twee werelden
Wij merken dat  maar al te goed  in elke organisatie waar we komen. Mijn voormalig collega Maaike Nooitgedacht van ‘gewoon aan de slag’ verdiept zich in veranderingsprocessen en in het werk van Leandra Herrero. Herrero maakt heel duidelijk dat je in organisaties twee werelden kunt onderscheiden. Een wereld van de bovenstroom en een wereld van de onderstroom. Het is de uitdaging van iemand , die leiding geeft, die werelden bij elkaar te brengen. Zo lang ze sterk van elkaar verschillen  komt het bereiken van resultaten moeilijk op gang werk je ook niet efficiënt.
Harari benadrukt in zijn artikel in de Times dat de mensheid leiderschap nodig heeft om die werelden bij elkaar te brengen om ervoor te zorgen naar elkaar gaan luisteren, proberen elkaar te begrijpen en ook geduld te hebben met elkaar, zodat ze bereid zij met elkaar op te trekken.

Meer menselijkheid
In zijn commentaar op het artikel van Harari schrijft Petriglieri dat je de uitspraak van Harari ook kunt omdraaien, namelijk dat leiderschap meer menselijkheid nodig heeft. Zo k0men we bij de ‘menselijke maat’. Zo komen we ook weer bij wat ‘leiders’ in onze tijd laten zien. De president van de VS, de eerste minister van het VK, onze eigen premier. Ze proberen allemaal op een andere manier de mensen achter zich te krijgen. Trump en Johnson door eerst het probleem te ontkennen om zich vervolgens als krachtdadige aanvoerders voor te doen. De Nederlandse premier zie ik zoeken naar verbinding met de Nederlanders om van daaruit de voorgenomen maatregel als een gemeenschappelijk belang neer te zetten.

Nicola Sturgeon
Cas Mudde , de Nederlandse ‘associate  professor ’aan de school voor publieke  en internationale betrekkingen van de universiteit van Georgia vestigde mijn aandacht op de toespraak waarmee Nicola Sturgeon zich richtte tot de mensen in Schotland. Mudde schrijft dat veel mensen mochten willen  dat ze zo’n minister president hadden. En inderdaad geen oorlogstaal, geen beschuldigingen maar een eerlijke en open beschrijving van de situatie, ze is warm en betrokken in wat ze zegt en volkomen helder in wat ze vraagt ons allemaal. Sturgeon laat heel mooi het menselijke in leiderschap zien. Leiderschap is inderdaad geen bullshit.

Nico de Haan heeft geleerd hoe hij mensen beter bij elkaar kan brengen door middel van excellent leiderschap. Wil je weten hoe hij dat heeft gedaan? Lees dan nu de case study!

Artikel lezen

Wil je hierover of over iets anders verder praten bel me dan 0622995926 of mail dirkboersma@excellentleiderschap.nl of één van mijn collega’s