Wat is jouw moment van de waarheid?

Wat was het een prachtige wedstrijd, de recente wedstrijd Spanje tegen Nederland op het WK in Brazilië. Nederland won met 5-1. Wat me het meeste bijblijft is het eerste doelpunt van Robin van Persie (hij kopt de bal met een zweefduik over de keeper in het doel). Het was zijn moment van de waarheid, waarop hij met zijn kwaliteit en intuïtie zorgde voor de ommekeer in de wedstrijd. Wat is jouw moment van de waarheid?

Legendarisch doelpunt
Volgens sommigen is het nu al een legendarische goal. Dat moet nog blijken, maar ik denk dat het klopt. Wat ik in ieder geval zeker weet, is dat dit doelpunt over twintig jaar nog steeds in mijn geheugen staat gegrift. Net als ik nu nog precies weet hoe het doelpunt was van Dennis Bergkamp tegen Argentinië op het WK van 1998, van Van Basten tegen de Sovjet-Unie op het EK in 1988 en het doelpunt van Diego Maradona op het WK in 1986. Het gekke is dat ik harder moet nadenken wie er dat jaar het toernooi won, hoewel dat in 1988 eenvoudig was. Maar dat ene wonderschone doelpunt blijft me dan toch langer bij. Hoe komt dat toch?

Ware momenten in je werk
Toen ik deze vraag stelde, moest ik denken aan mijn werkzame carrière tot nu toe. Immers, voetbal lijkt misschien soms wel ver weg, maar is ook werk. Wat blijft me tot nu toe het meeste bij? Zijn het de resultaten die ik behaald heb? Ja, ze zijn me wel bijgebleven, en ik kan er ook met veel plezier op terugkijken. Zeker als het resultaten zijn die ik samen met anderen heb bereikt.

Ook hier merk ik dat die momenten het meest bijblijven waarop het er echt om ging, waar het echt spannend werd, en je een beslissing, keuze of actie onderneemt die het verschil maakt. Situaties waar het echt om mijn normen en waarden ging, dingen waarin ik geloof en voor wil inzetten, of waar je eigen geloofwaardigheid in het spel staat. En dan je kwaliteiten inzetten om te handelen. Zo herinner ik me nog het moment waarop ik in een vergadering met een aantal zorgpartijen een vurig pleidooi deed om met elkaar samen te werken in een te renoveren gebouw. Het overleg was daarvoor in het slop geraakt. Vijf minuten voor de vergadering zat ik in spanning, wat moet ik doen? Ik geloofde in het succes dat kon worden bereikt: een gebouw waarin door de nabijheid van partijen een mooie en fijne plek ontstaat voor hun bezoekers. Maar dan moest ik er toen, op dat moment, voor gaan staan. Dat heb ik gedaan. Mensen werden enthousiast. Uiteindelijk leidde dat tot een zeer succesvolle samenwerking waarin partijen hun front office delen op gebied van zorg en welzijn, gekoppeld aan een restaurant gerund door medewerkers met een afstand tot de arbeidsmarkt. Dat het zo succesvol is, daar kan ik van genieten. De partijen hebben het met elkaar gerealiseerd. Maar dat ene moment blijft me het meeste bij. Het was cruciaal.

Moment of truth
Managementdeskundige Stan Slap schrijft in zijn boek My Heart at Conference Room B: The Unbeatable Impact of Truly Committed Managers dat de beste leiders hun teams inspireren door hun waarden mee te brengen naar het werk. Leiders die door het naleven van hun waarden in hun werk anderen inspireren, die de voordelen ervan inzien en ze ook naleven in het werk. Leiders waarvan hun waarden echt zichtbaar zijn in hun handelen. Slap geeft aan dat mensen van managers niet weten wat hen waarden zijn. Een manier om dat te doen is volgens hem het ontdekken van “moments of truth”: verhalen over hoe jij weet wat waarden voor jou betekenen, waar die vandaan komen en hoe jij daarvan hebt geleerd. Die verhalen hoeven niet groots en meeslepend te zijn. Maar wel echt. Kleine momenten die voor jou het verschil maken.

Jouw moment of truth
Wat is voor jou een “moment of truth”? Een verhaal dat jou inspireert om datgene te doen waarvan jij vindt dat het nodig is? En, wat zijn voor jou de momenten in je werk geweest waarop jij daadwerkelijk je waarden hebt nageleefd, waar het er echt om ging? Je bijvoorbeeld die ene collega bijstaat die de waarheid spreekt maar waarvan het team die ontkent. Door wel een collega aan te spreken op zijn gedrag, omdat het niet klopt wat hij doet. Of als leidinggevende van koers te veranderen, omdat collega’s je ervan overtuigen dat het anders moet. Daardoor maak je het verschil.