Onthaasten

Het is belangrijk om regelmatig te onthaasten, gebruik er de vakantie voor

Stress
Nog niet zo lang geleden wilde ik naar een belangrijke bijeenkomst. Omdat ik daar ook nog wat moest zeggen was het, de twee uren voor vertrek, even stressen. Gauw nog even een boterham naar binnen werken. Mijn nette pak aan. En, toen kon ik mijn autosleutels nergens vinden. Niet waar ik ze normaal neerleg op de op twee na onderste plank van een boekenkast, bij mijn portemonnee, mijn vulpen en mijn bril. Ook niet op de keukentafel, niet naast mijn bed in de slaapkamer. Nergens waren ze te vinden. Ten einde raad ben ik in de auto van mijn vrouw gestapt en ik kwam te laat. Heel vervelend. Ook tijdens de bijeenkomst hielden mijn verdwenen sleutels me nog even bezig maar toen ik na de bijeenkomst, in de auto van mijn vrouw naar huis reed waren ze min of meer uit mijn hoofd verdwenen. Thuisgekomen,ging ik mij omkleden en ik legde mijn vulpen, mijn portemonnee en bril op hun gebruikelijke plaats en, wat trof mijn oog? Je raadt het al, mijn sleutels, ze lagen één plank onder de plank waar ik ze altijd neerleg. Heel zichtbaar, midden op de plank maar ik had ze, doordat ik zo druk was in mijn hoofd, niet gezien.

Goed waarnemen
Vroeger, in het najaar,moetsen er in korte tijd enorme hoeveelheden suikerbieten naar de suikerfabriek in de stad  vervoerd worden. Het waren die maanden van werken, werken, werken, evn slapen en weerk werken.Een ritme waaronder de vrachtwagens zwaar te lijden hadden. Er was vaak iets stuk. In de garage, van het transportbedrijf in ons dorp, moest er dan regelmatig snel iets aan een vrachtauto gerepareerd worden. Omdat alles nat was, onder de modder zat en vaak vol roest, viel het niet mee iets voor elkaar te krijgen. Er kwamen dan al snel krachttermen aan te pas en er werd steeds meer geweld gebruikt bij het demonteren of vast zetten van iets. Het middel was dan erger dan de kwaal. Er brak iets of het ging nog vaster zitten dan het al zat. Iedereen was opgelucht als na het avondeten de echte monteur kwam. Hij was werkzaam bij een dealer in de stad en kluste in de avonduren een beetje bij. Hij stortte zich nooit met geweld op het probleem, hij trok rustig zijn overall aan. Pakte een leeg kistje, ging erop zitten keek naar de auto met het probleem. Hij dacht eerst rustig na en zei dan ineensin het plat Gronings: “Dou mie dat es eem” (Geef mij dit eens even).. “en dat ook maar”. Vaak begreep ik eerst slecht waarom hij dat wilde hebben. Al snel werd echter duidelijk dat hij een manier bedacht had om het probleem op te lossen en bijna altijd ging dat snel effectief en soepel.

Vragen stellen
Deze week zat ik weer een paar keer in een gesprek waarin managers met elkaar spraken over aan hen rapporterende managers, die wat zaken verkeerd aanpakten. De gesprekken met deze managers waren zeer ontmoedigend geweest. Oeverloze discussies waren het geworden. En nu werd er besproken wat de oorzaken van dit vervelende gedrag van die managers zou kunnen zijn en hoe daar nu verder mee om te gaan. Zelfs eromheen organiseren kwam aan de orde. Op mijn vraag of er al eens aangesproken was, bleek dat niet het geval te zijn. Op mijn vraag of die managers al eens uitgenodigd waren om zelf aan te geven hoe ze het wilden en hoe die managers de kaders zagen was het antwoord eveneens ontkennend. En op mijn vraag wat ze nu eigenlijk zelf precies wilden kwam geen antwoord. Die vraag leidde tot diep nadenken.

Loslaten
We rennen onszelf vaak voorbij in het leiding geven. Het wordt dan meer van het zelfde en dat geeft zelden een goed resultaat. Sta eens even stil, laat eens even los, neem tijd voor reflectie. De vakantie biedt daar mooie kansen voor.