Gewoon je best doen

Leidinggevenden krijgen veel zaken op hun bord: reorganisaties, moderne vormen van samenwerken, het nieuwe werken, duurzame inzetbaarheid, medewerker-bevlogenheid. Genoeg om je blij of bezorgd over te maken. Maar hoe zit het met de aandacht voor medewerkers, resultaten en werkprocessen. Toegewijd bezig zijn met de gewone dingen, gewoon je best doen, leidt tot excellente resultaten.

Zonder poespas
Gewoon je best doen. Dat staat boven een artikel in dagblad Trouw. Het artikel gaat over basisschool De Straap in Helmond. De school werd door de minister van onderwijs uitgeroepen tot excellente school 2012. Marianne van Mierlo, de directeur,  zegt daarover in het artikel: ”De Straap is een school zonder poespas. Er werken toegewijde leerkrachten met gemiddeld 20 jaar ervaring. Lesmethodes worden strikt gevolgd en het rooster is elke dag hetzelfde”. Van Mierlo geeft ook aan dat er is geen adjunct-directeur is, dat de Interne begeleider maar twee dagen in de week komt en dat niet iedereen bij elke vergadering hoeft te zitten. Met het geld wat ze zo op de overhead bespaart kan ze de klassen iets kleiner houden. Ze zegt het niet met zoveel woorden maar dat betekent dus meer aandacht van toegewijde leerkrachten voor iets minder kinderen per klas.

Gewoon je best doen
Het accent ligt op gewoon je best doen. Dat betekent dat je de dingen doet waarvoor je in dienst bent of waarover je met anderen afspraken hebt gemaakt.
Veel van ons zullen dat “gewoon je best doen” nog wel kennen. Als ik in mijn middelbare schooltijd op huilerige toon tegen mijn moeder zei dat ik ook geen “Duits” kon dan was haar antwoord “gewoon je best doen, je huiswerk maken”. Diep in mijn hart wist ik dat ze gelijk had, maar ik slaagde er bijna in mezelf wijs te maken dat ik het echt niet kon. Dat voelde comfortabel. Als ik het niet kon was ik ook niet verantwoordelijk. Dan moesten anderen het probleem maar voor mij oplossen. Dat deden die anderen ook, alleen niet op de manier die ik gedacht had. Ik werd elke dag overhoord en mocht pas naar buiten als ik de woordjes die ik moest leren kende. En zowaar, de enen werden tienen. Ik kon het best. “Ja”, zei mijn moeder, “als je maar je best doet”.

Toewijding
Hoe goed doen wij ons best in onze organisaties en waarvoor doen wij ons best? Waar is onze aandacht op gericht? Als het om leiding geven gaat; waar steek je dan je energie in? Ben je een toegewijde leidinggevende met aandacht voor de medewerker, de werkprocessen en de te behalen resultaten en ben je consequent in de uitvoering van de taken die jouw verantwoordelijkheid zijn?
In veel organisaties waar ik kom schort het daar nog wel eens aan. Medewerkers blijken niet op de hoogte van de richting van de organisatie. De visie is niet bekend. Er vinden weinig gesprekken met medewerkers plaats. Over medewerkers die slechter functioneren wordt veel gesproken, bij voorkeur met mensen die er niets mee te maken hebben maar met de medewerker zelf vind het gesprek niet plaats. Heldere afspraken ontbreken, aangesproken wordt er zelden en ik kwam zelfs eens een manager tegen, die niet eens wist hoeveel medewerkers ze had, zelfs niet bij benadering.
En dan de vergaderingen. Hoe vaak is het doel onduidelijk, hoe vaak zijn deelnemers niet voorbereid, hoe vaak wordt er verzuimd echte afspraken te maken?
Zo is er nog een heleboel op te noemen. Hoe goed zijn we op de hoogte van de gewone dingen die gebeuren moeten in een organisatie en hoe goed voeren we die dingen uit? Hoe goed interacteren leidinggevenden met medewerkers over de resultaten en over de uitvoering van het werk?

Poespas
Waar we in sommige organisaties wel druk mee zijn is met reorganiseren, nieuwe structuren, nieuwe processen, automatiseren van processen. Sommige initiatieven krijgen sterk de aandacht. Het nieuwe werken, Buurtzorg van Jos de Blok (die geeft zijn collega’s de ruimte om toegewijd hun werk te doen) , generatie-Y problematiek, medewerker tevredenheid of medewerker bevlogenheid, wat is beter, welk medicijn gebruiken we om de organisatie te verbeteren en om ervoor te zorgen dat onze organisatie excellent presteert.
Van Mierlo zegt: wij doen gewoon ons best, met toegewijde leraren, leraren met gemiddeld 20 jaar ervaring, dus niet ambitieuze jonge academici en met vaste programma’s, die wij nauwkeurig volgen. Toegewijde leerkrachten staat hier niet alleen voor je strak aan het programma houden maar ook voor aandacht voor de kinderen en hoe die kinderen zich ontwikkelen.
Wat zou jij kunnen bereiken als je als leidinggevende eens goed je best ging doen? Niet met een focus op de nieuwe trends die prachtige vergezichten schetsen, maar vooral met afspraken maken, aanspreken, vragen stellen, visie delen over het gewone werk in je organisatie en de gewone resultaten die bereikt moeten worden. Hoe maak jij van je bedrijf een excellent bedrijf?