Focus en veerkracht

Een doel stellen, prima. Tijdig kunnen bijstellen, nog beter.

Ik volg met een half oog de Olympische Spelen. Niet dat ik nu zo'n sportfanaat ben, allesbehalve. Of er echt verstand van heb, zeker niet. De Spelen interesseren me vooral om de sporters. Mensen die jaren tevoren zich een doel stellen: goud halen. En daar jaar in jaar uit keihard voor trainen om het beste uit henzelf naar boven te halen. Die in de aanloop naar de Spelen tegenslagen moeten overwinnen, zoals bijvoorbeeld een Nederlandse roeister die een hartoperatie moet ondergaan, een Nederlandse judoka die stevige blessures oploopt en problemen krijgt met het bestuur. Een Nederlandse turnster die traint met één been in het gips. En ze houden vol. Als de Spelen dan eindelijk beginnen zijn wordt het echt interessant. We roepen wel eens dat als je iets echt wilt, als je er echt voor gaat, dat je het dan ook waarmaakt. Maar ja, dat geldt natuurlijk ook voor alle tegenstanders in jouw spelletje. En er is maar één gouden medaille per spelletje. De winnaars vind ik dan ook niet echt interessant, met alle respect voor hun prestaties. Wat mij echt boeit zijn degenen die het niet halen, die in de herkansing komen. Op de een of andere manier zitten daar voor mij de echte winnaars.

Omgaan met tegenslag
Ik zag de Nederlandse zwemsters zilver winnen op de estafette. Teleurgesteld, want ze wilden goud. In een interview daarna zei een van hen ”wat geweest is is geweest, nu focussen op de volgende wedstrijd”. Ik zag de wedstrijd van twee Nederlandse judoka's, beiden kanshebber voor goud, beiden volkomen gefocust op het winnen daarvan. Maar zoals gezegd, dat waren hun tegenstanders ook. En ze verloren allebei, en ze kwamen allebei in de herkansing terecht. Focus bijstellen, het hoogst haalbare werd ineens brons. Met een heel beperkte tijd om de teleurstelling te verwerken, een nieuw doel te stellen en weer op te laden. De enigen die dat kunnen doen zijn zij zelf. Hun collega's en hun coach kunnen wel helpen, maar ze moeten het toch vooral zelf doen. Met succes: de roeister wint brons, een judoka wint brons. De zwemster verovert goud, de turnster wordt 12de, wat een prestaties!

Kunnen schakelen
Topsport is niet alleen een kwestie van heel bedreven zijn, maar ook van gedreven zijn. Het is misschien nog wel het meest een kwestie van mentale instelling. Dat is ook de reden dat de politie meer topsporters in dienst wil nemen. Om wat te doen aan de fysieke conditie van de politiemensen, maar zeker ook om iets te doen aan hun mentale weerbaarheid. Net als topsporters moeten ook agenten in staat zijn snel te schakelen, om te gaan met niet voorziene ontwikkelingen als zij ergens moeten ingrijpen. Hun strategie en hun doelen kunnen aanpassen.
Eigenlijk staan die sporters model voor de ideale medewerker. Zeer vakbekwaam, zeer doelgericht met een doel dat in lijn ligt met hun organisatie, de sportbond. Zeer gedreven om hun vaardigheden voortdurend te verbeteren En zeer zelfstandig in het realiseren van die doelen. Nu hoef je niet meteen topsporters in dienst te nemen om dit bij al je medewerkers te bereiken. Maar een coachende benadering door de leidinggevende is wel nodig om deze mentaliteit te kweken. Een mentaliteit bij zijn medewerkers van goed gekaderde zelfsturing, die met gevoel voor realiteit het beste uit henzelf willen halen om optimaal resultaat te behalen. Welke leidinggevende wil dit nu niet? En wil je zelf ook zo'n topper zijn? Wij kunnen je helpen het beste uit je medewerkers en uit jezelf te halen.