De verpleegkundige

In de zorg draait het om specialisten, deskundigen, procesinrichting, kosten bewaking, verantwoordingen, rapportages, indicaties maar waar het echt om draait is de verpleegkundige

Ziekenhuis
Het afgelopen weekend bevond ik mij twee dagen in het ziekenhuis. Het was een niet gepland bezoek. Ik was er als patiënt. Zaterdagmorgen voelde ik me niet lekker ene enkele uren later stapte ik het ziekenhuis binnen om opgenomen te worden in de ziekenhuis processen, niet als externe waarnemer maar als voorwerp van onderzoek en behandeling.
Het was buitengewoon prettig te merken dat ik verwacht werd, bij de receptie en ook bij de dokter van de huisartsenpost wisten ze wie ik was. De dokter stelde vragen en testte mijn spierkracht. Ze trok en duwde aan mijn armen en benen of liever gezegd vroeg mij om te duwen en te trekken terwijl zij tegenkracht gaf. Haar conclusie was door naar de spoedeisende hulp. Ik mocht daar zelf naar toe lopen, meldde me daar opnieuw bleek dat ze al wisten dat ik kwam. Een mevrouw vroeg me op een bed te gaan liggen. Ze stelde veel vragen en verrichtte diverse metingen. Bloeddruk, hart, zuurstof in het het bloed dat door de vingertoppen gaat. Alles werd in grafieken en cijfers uitgedrukt. Het was prettig makkelijk communiceren met deze mevrouw en op al mijn vragen kreeg ik vlot antwoord. Ik was sterk onder de indruk en trok de conclusie dat deze mevrouw de neuroloog was. Toen ik haar ernaar vroeg bleek echter dat ze verpleegkundige was. Ze gaf een sterk gevoel van veiligheid door de transparantie in haar optreden. Ze vertelde wat ze deed, waarom ze het deed en wat de vervolgstappen waren. Er bleek toevallig een specialist aanwezig te zijn in het ziekenhuis. Die specialist kwam ook even een blik op mij werpen. Hij herhaalde een aantal van de testjes, die de verpleegkundige en de arts aan het begin van het proces reeds gedaan hadden en bevestigde de conclusie van de verpleegkundige dat er een scan gemaakt moest worden. Met een brief liep ik naar de afdeling waar een vriendelijke verpleegkundige, de gevraagde scan maakte. Op mijn vraag wat hij gezien had, wilde hij geen antwoord geven. Hij verwees me naar de specialist. Terug op de afdeling spoedeisende hulp was het weer wachten. Na enige tijd kwam de specialist om mij te vertellen dat er op de scan maar weinig te zien was. Even later kwam de verpleegkundige me vertellen dat de specialist me graag nog wat langer in het ziekenhuis hield, Ze wilden kijken hoe mijn toestand zich zou ontwikkelen en nog wat meer onderzoeken doen en metingen verrichten. De verpleegkundige gaf de aanwijzingen en de informatie voor de afdeling waar ik opgenomen zou worden.

Opname
Op die afdeling werd ik door een verpleegkundige snel aan een bed geholpen. Een bed van waaruit ik gedurende twee dagen het reilen en zeilen op de afdeling van nabij kon meemaken. Er was een verpleegkundige, die net als de verpleegkundige op de afdeling spoedeisende hulp helder was over wat ze deed en waarom ze het deed. Ze deelde gemeten waarden met me waardoor ik zelf ook een beetje houvast kreeg op wat er aan de hand was. Ik zag dat het goed was met de zuurstof in mijn vingertoppen en ik zag de waarden van mijn bloeddruk en de verpleegkundige vertelde me dat de specialist daar blij mee zou zijn. Ik sprak mijn respect uit over de competenties van de verpleegkundige. Ze vertelde mij daarop vertelde mij dat het de bedoeling was dat verpleegkundigen in nog meer specialismen worden opgeleid. Dat verbaasde me omdat ze al zoveel wist. Ze had de specialist toen deze nog even langs kwam gewezen op een fout in het meetschema, die ze zelf al aangepast had. De specialist nam haar feed back serieus en accepteerde haar aanpassingen.

Dag van de verpleging
Maandag jl. was de dag van de verpleegkundige. Managers kwamen daarom op afdelingen meewerken. Ik trof het ook, ik kreeg een van de managers aan mijn bed. Het was een vriendelijke manager, waarmee ik even een praatje kon maken. Ze was ooit verpleegkundige geweest. Ze hielp mee bij de metingen, die bij alle patiënten verricht moesten worden. Het viel me op dat ze zich bemoeide met het invoeren van gegevens in de computer die daartoe op een wagentje meegevoerd werd langs alle patiënten. Haar manier van werken verschilde sterk van de manier waarop de verpleegkundigen werkten. De verpleegkundigen werkten patiënt voor patiënt af. Daarbij kreeg elke patiënt aandacht. De manager richtte zich vooral op de meetgegevens en op het controle proces. Het meten van de temperatuur gebeurt bij elke patiënt. Een plastic hoesje op de thermometer, in het oor van de patient, de temperatuur hardop zeggen. Je weet ’m dan als patiënt ook, en daarna invoeren in de computer. Daarna alle andere metingen zoals bloeddruk etc. De manager die meeliep, bedacht een handiger methode, die snelde met een thermometer en hoesjes in een run langs alle patiënten. Er was daardoor geen communicatie met de patiënt, die kon niet zeggen “oh het valt mee” of “hè hoger?”

Interactie
“De interactie met de verpleegkundige maakte dat ik mij als snel geen patiënt meer voelde. Ik bleef een mens en kreeg door die interactie al snel mijn vertrouwen in een goede afloop terug. De meelopende manager gaf me het gevoel een ding te zijn. Ze liet zich wel tot een gesprek bewegen, toen ik haar van haar met vragen in haar handelingen interrumpeerde maar nam daartoe niet zelf het initiatief.
De specialist, zag ik gedurende het weekend twee maal. Ze had zich gelukkig goed laten informeren door de verpleegkundigen, die samen met haar de ronde deden. Die informatie speelde een belangrijke rol bij de beslissing mij maandag weer naar huis te laten gaan. Dit weekend d in het ziekenhuis heeft mij niet deskundig gemaakt op het terrein van de ziekenhuis organisatie het heeft me wel laten zien hoe belangrijk de aandacht voor een patiënt is. Die aandacht komt vooral van de verpleegkundige, die daardoor steeds over de meest complete informatie beschikt en ook vaak het beste weet welke handelingen passend zijn. Verpleegkundigen laten veel zelfsturing zien, het is belangrijk om daar in de zorg optimaal gebruik van te maken. Dat is goed voor het genezingsproces van de patiënt en goed voor het in de hand houden van de kosten in de zorg.