De koe bij de horens vatten

Als je de koe bij de horens vat lukt er meer dan je denkt

Het zal ergens aan het begin van de jaren ’80 zijn geweest dat mijn vriend, een transportondernemer mij vroeg of ik op een zaterdagmorgen bij hem thuis koffie wilde komen schenken. De staatsecretaris kwam op bezoek voor een gesprek met hem en een paar andere transportondernemers uit het Noorden van Nederland. Omdat niemand er iets van mocht weten vroeg hij mij om voor de koffie te zorgen. Ik heb daar zonder aarzeling ja tegen gezegd. Ik mocht hem graag en vond het ook wel bijzonder de staatssecretaris in levenden lijve te aanschouwen.

Hoe kreeg ie dat nou voor elkaar?

Hoe kreeg hij de staatssecretaris zover dat hij op een zaterdagmorgen op bezoek kwam in een piepklein dorpje vlak onder het Lauwersmeer.

Ja mijn vriend Klaas kreeg dat voor elkaar. Hij kreeg alles voor elkaar. Hij maakte van een klein handelsbedrijf een grote logistieke dienstverlener. Hij behaalde jaar in jaar uit een rendement van 14% iets wat uniek was (en is) in de logistieke dienstverlening. Had een laag ziekteverzuim en een laag verloop onder chauffeurs en deed alles, jarenlang, gewoon vanachter de keukentafel.

Hoe kreeg hij dat toch voor elkaar?

In het dorp geloofde niemand dat hij zijn vader op zou volgen. Algemeen was de gedachte dat zijn broer, een gewiekste handelaar het bedrijf van hun vader zou overnemen. Tot ieders verbazing echter, nam de hardwerkende, vrolijke, open en spontane Klaas het roer in handen nadat vader ermee stopte.

En het waren die eigenschappen, die hem z’n succes brachten. Iedereen wilde voor hem werken. Hij werd door iedereen vertrouwd. Er was nooit een dubbele bodem, hij zei waar het op stond zonder aanzien des persoons. Of het nu een chauffeur was of de staatssecretaris Klaas maakte van z’n hart nooit een moordkuil. Je kreeg direct feed-back. Maar elke chauffeur ging pas naar huis nadat hij in de keuken nog even een kop koffie of een bordje soep genuttigd had. En even had kunnen vertellen wat hij die dag of die week had meegemaakt.

Ik herinner mij een telefoontje midden in de nacht, een chauffeur stond met grote problemen in München. Klaas zat al in z’n onderbroek maar schoot onmiddellijk weer in z’n spijkerbroek en was op weg naar München.

Die authenticiteit, die spontaniteit, die betrokkenheid op mensen, die directheid brachten hem zijn succes.

Zelf heb ik van Klaas geleerd om de koe bij de horens te vatten. Mijn angsten tegemoet te gaan in plaats van af te wachten hoe groot ze zullen worden. Ik ben hem er nog altijd dankbaar voor.