Het ware Noorden

Feestjes
Gisteravond was er een feestje waarvoor ik was uitgenodigd. Ik ben er niet geweest. Ik houd niet zo van feestjes. Dat zeg ik tenminste als mensen me ernaar vragen. Maar klopt dat eigenlijk wel? Vaak wil ik niet naar huis als ik op een feestje ben. Dan vind ik het maar wat gezellig en bovendien ben ik bang dat ik iets mis als ik vroeger naar huis ga, of eigenlijk is het misschien wel dat ik dan bang ben dat ik buiten de groep terecht kom. En ik wil er zo graag bij horen. Maar ik vind het ook erg moeilijk om te accepteren dat ik mij in de periferie van een groep of een gezelschap bevind. Het middelpunt hoeft niet, maar toch wel een beetje daar in de buurt. En omdat ik niet goed weet hoe ik me op feestjes moet gedragen en ik misschien eigenlijk mezelf niet durf of kan zijn, zeg ik maar dat ik niet van feestjes houd, daarmee voorkom ik gedoe voor mezelf.

Fake authentiek
Ja, zo ben ik nou eenmaal, zeg ik dan en mensen denken dat ik niet van feestjes houd. Ik ben daar heel authentiek in of juist helemaal niet en verstop ik mijn authenticiteit. De authenticiteit van iemand die er graag bij wil horen achter een fake authenticiteit van iemand die niet van feestjes houdt. Wat is authenticiteit eigenlijk?

Het ontstaat
Insead hoogleraar Herminia Ibarra ziet authenticiteit als iets wat onder gunstige omstandigheden ontstaat in de loop der jaren. Ibarra stelt dat een mens zich op veel manieren kan laten zien en dat hangt af van de omstandigheden. Volgens Ibarra zou je kunnen zeggen dat een mens een groot aantal vormen van authenticiteit kent en naarmate iemand ouder wordt, wordt daar een duidelijker profiel in zichtbaar. Ibarra zegt dat mensen vaak teveel tijd kwijt zijn aan het ontdekken wie ze zijn. Je kunt je erin verliezen, als je in jezelf blijft zoeken is het ook moeilijk om erachter te komen. Authenticiteit ontwikkelt zich en je authenticiteit wordt helderder in je omgang met andere mensen.

Kompas
Bill George heeft het over het ontdekken van je True North, je echte Noorden. George ziet dat Noorden als je kompas. Het kompas dat je richting geeft in je leiderschap. In een artikel waarin hij ook refereert aan de opvattingen van Ibarra schrijft hij wat er nodig is om je echte Noorden te ontdekken.
– Het is belangrijk om je eigen levensverhaal te begrijpen en vooral daar waar je tegenslagen hebt overwonnen. Als je ontdekt hoe je dat gedaan hebt leer je veel over jezelf.
– Zorg ervoor dat je elke dag tijd neemt voor reflectie. Neem elke dag afstand van de 24/7 wereld, mediteer, ga wandelen, luister naar muziek en wordt je bewust hoe je met de wereld om je heen omgaat
– Zoek naar eerlijke, oprechte feedback van collega’s en medewerkers. Zorg dat je medewerkers durven zeggen hoe ze tegen je aankijken. Vraag ernaar.
– Zorg dat je weet waarom je dingen doet, ken je eigen bedoelingen. Maak anderen deelgenoot van je bedoelingen zodat ze je kunnen volgen of zodat je met die anderen af kunt stemmen. Die bedoelingen zijn belangrijker dan meetbare doelen, geld, roem en macht. Meetbare indicatoren  zijn een gevolg van, nooit een doel.
– Leer om je handelen af te stemmen op de mensen met wie je te maken hebt. Accepteer dat er verschillende benaderingen zijn. Er leiden meer wegen naar Rome. Verschillende stijlen zijn geen teken van gebrek aan authenticiteit maar juist verschillende manifestaties van de manier waarop je met het echte Noorden omgaat. Als het goed is leer je steeds beter verschillende stijlen hanteren.

Op die manier komt authenticiteit op een dieper niveau terecht en ontstaat transparantie op relationeel niveau, ruimte voor eerlijke gesprekken, kun je paradoxale situaties hanteren en op zoek blijven naar waar het echt om gaat. Op die manier kunnen we als leiders de voorwaarden voor een beter samenleven ontwikkelen.