Wat zijn topmanagers?

ABN AMRO gaat haar topmanagers fors meer salaris betalen. Daar is veel beroering over. Maar wat zijn nou eigenlijk topmanagers. Topmanagers zij volgens ons managers, die in staat zijn de mensen om hen heen de ruimte en de uitdaging te geven om het beste uit zichzelf te halen. Hoe gaat de ABN AMRO dat met deze maatregel bereiken?

Salarisverhoging
Bas Heijne, schrijft in zijn column in NRC dat hij zijn spaargeld weghaalt bij ABN AMRO. De reden is dat ABN AMRO een loopje neemt met haar maatschappelijke verantwoordelijkheid en met een salarisverhoging van 20 % reageert op het besluit van minister Dijsselbloem om de hoogte van bonussen in de bankensector te beperken. Bas Heijne is niet de enige die deze stap zet. Op twitter en op facebook kom je meer uitingen van verontwaardiging tegen en de boodschap van mensen die zeggen dat ze ergens anders gaan bankieren.
Het is allemaal een reactie op de mededeling van Gerrit Zalm, de topman van ABN AMRO, de man die ABN AMRO weer op het droge aan het trekken is nadat de Nederlandse overheid het bedrijf van de ondergang moest redden.
Het argument van Zalm is dat de topmanagers van de bank naar het buitenland zullen vertrekken omdat daar hogere slarissen voor soortgelijke functies worden betaald.

Wat zijn topmanagers?
Wat zijn topmanagers? Bij het Centrum voor Excellent Leiderschap denken wij dat topmanagers die managers zijn, die in staat zijn de mensen om hen heen de ruimte en de uitdaging te geven om tot topprestaties te komen door het beste uit zichzelf te halen. Ik benadruk hier ruimte geven en uitdagen. Je kunt niet het beste uit mensen halen. Je kunt mensen wel stimuleren het beste uit zichzelf te halen. Dat doet een goede juf op de basisschool, dat doet een goede leraar op de middelbare school, dat doen verstandige ouders. En ja, belonen helpt daarbij. Maar bij kinderen merk je al dat persoonlijke aandacht en erkenning beter helpen dan het uitdelen van snoepjes. Als ik mijn dochter probeer om te kopen met een snoepje of een ijsje, dan hoor ik een berispend “pa-ap” en dan weet het dat ze zich als een kleuter behandeld voelt.
Wat helpt is aandacht geven, luisteren, geïnteresseerd zijn, vragen stellen. Horen hoe ze erover denken, wat hun ideeën zijn en daar dan ook serieus op ingaan.

Aandacht kopen
Sommige mensen hebben een mooie auto, een mooi huis en meer dingen nodig omdat ze denken dat ze daarmee de voor hen noodzakelijke aandacht kunnen kopen. Die hebben niet geleerd hoe je door gewoon mens te zijn en door klaar te staan voor anderen ook aandacht krijgen kan. Toen ik op de middelbare school zat en heel onzeker was over mijzelf meende ik attributen nodig te hebben om aandacht van meisjes te krijgen. Voor die attributen had ik geld nodig en dus werd geld belangrijk. Geld om de goede spijkerbroeken te kunnen kopen. De juiste brommer, een andere schooltas dan de tas, die mijn ouders me gaven. Gelukkig heb ik in de loop der jaren ontdekt dat al die attributen niet nodig zijn om aandacht te krijgen. Ze staan echte aandacht vaak zelfs in de weg. De aandacht van anderen gaat uit naar de attributen en niet naar jou als persoon. Daarmee heb je wel mensen om je heen, maar niet de goeden. In de roddelbladen kun je lezen waar dat toe leidt. Als je geld op is en je attributen bij de schuldeisers terecht gekomen zijn, zijn ook je vrienden weg.

Moeizaam
Als er in een organisatie niet coachend maar directief leiding wordt gegeven, dan wordt er geen gebruik gemaakt van de talenten en competenties van al de mensen die in die organisatie werken. Dan raak je als CEO steeds meer aangewezen op een kleine groep mensen om je heen, die hun best doen om overal verstand van te hebben. Je wordt afhankelijk van deze mensen. Je wilt ze niet meer kwijt  en kunt niet meer zonder je. Jaren geleden had ik zelf een baas, die niet in staat was echte relaties met mensen aan te gaan. Het was ook nog eens in een voor hem andere cultuur. Een cultuur die ik goed kende. Hij was voor zijn informatie afhankelijk van mij. En op een dag vertelde hij me dat hij salarisverhoging voor me ging regelen. Daar had ik nooit om gevraagd en ook nooit over gedacht. Ik had een goed salaris en was daar tevreden mee. Ik genoot van mijn werk. Ik genoot van de bijdragen, die ik in het management team kon leveren en van al de contacten die ik had. Ik genoot ook van het feit dat mijn baas me zoveel erkenning gaf en liet merken dat wat ik deed nut voor hem en de organisatie had. Een hele tijd later kreeg ik de verhoging. Het was hem gelukt en hij was er trots op dat het hem gelukt was. Ik heb me er niet tegen verzet, maar  zelfs als hij mijn salaris verlaagd had was ik nog gebleven, zo leuk vond ik het werk en vooral de erkenning die ik kreeg.

Het gaat om mensen
Het gaat in organisaties, ook bij de ABN AMRO, om de mensen die er werken. Die mensen maken uiteindelijk het verschil. De topmanagers bij ABN AMRO zijn pas echt succesvol als ze samen met die mensen erin slagen die topprestaties neer te zetten. Topprestaties waar ook de klanten van de bank blij mee zijn. Dat doe je niet met spiegeltjes en kraaltjes of met geld, maar met aandacht en erkenning. Met serieus nemen, met luisteren en vragen stellen, met heel veel dialoog in het bedrijf.
Wat leer je mensen als je financiële beloning zo belangrijk maakt?  Wat hebben we geleerd van de val van het oude ABN AMRO? Bij welke bank bankieren de mensen die deze week in de zaal zaten bij Ricardo Semler?
Hoe serieus nemen we coachend leiding geven?