Wij helpen je graag verder! +31 492386063

Waardecreatie en dynamisch leiderschap

14 januari 2016, gepubliceerd door Dirk Boersma

Mark Moore laat met z’n strategische driehoek duidelijk zien hoe dynamisch en complex het speelveld is waarin een leidinggevende met zijn mensen actief is.Als je dat directief wilt doen is de burn out niet ver weg, er is maar één manier en dat de coachende.

Strategische driehoek
In de blog van 12 januari had ik het over de strategische driehoek, ontwikkeld door Mark Moore. Het leiden van een organisatie, die diensten of producten levert die van invloed zijn op de publieke waarde hebben steeds met de drie hoeken van de strategische driehoek te maken. En het is hun taak dat er steeds een productieve samenhang is tussen de aspecten die door die drie hoeken vertegenwoordigd worden. Dat er steeds weer voor zorgen dat zaken in lijn met elkaar komen is een dynamisch proces. Het is niet een proces waarin je strak de regels toepast of steeds weer volgens een bepaald procedé een handeling verricht. Maar het is zoals met veel in het leven. Voor je de deur uit gaat kijk je naar de weerberichten, je kijkt of het regent en of het gaat regenen, je voelt de temperatuur en op basis daarvan besluit je tot een dikke jas, dunne jas of zonder jas. En, wel of geen paraplu. En dan blijkt het in de praktijk toch weer anders dan je dacht.  Je moet je voortdurend kunnen aanpassen. En in een grote organisatie moeten de mensen die voor jou werken dat ook kunnen. Ook zij hebben te maken met de drie aspecten vertegenwoordigd door de drie hoeken van de strategische driehoek. Protocollen, voorschriften en “vinklijstjes” zijn daarvoor nooit toereikend. Mensen moeten beschikken over de vaardigheid om zelf af te wegen en keuzes te maken.

Wat is je doel?
Als je iets doen wilt is het altijd belangrijk om te weten wat het resultaat moet zijn van je handelen. Met doelen op het gebied van publieke waarde is dat ook zo. Moore maakt ons duidelijk dat het bij doelen op het gebied van publieke waarden altijd om twee zaken gaat. Het gaat om de waarde voor een specifieke groep op een bepaald moment maar het gaat ook om de waarde voor de samenleving als geheel op lange termijn. Iets kan op de korte termijn voor een bepaalde groep grote waarde hebben maar voor de samenleving als geheel schadelijk zijn en omgekeerd geldt hetzelfde. Denk daarbij maar eens aan budget voor onderwijs, pensioenen, bouwen inde duinen, de aanleg van de Betuwelijn en ga zo maar door. In al die gevallen is wat voor de één op korte termijn waarde vertegenwoordigd voor de ander een aanval op de waarde voor de samenleving als geheel. In dit spanningsveld handelt de overheidsmanager met zijn mensen,

Wie legitimeert je?
Daarbij moet hij of zij ook rekening houden met een omgeving met stakeholders, die voor legitimatie zorg dragen. Dat zijn mensen in de lichamen, die hem ruimte en budget geven, het zijn medewerkers en collega’s, het zijn volksvertegenwoordigers en natuurlijk de burgers zelf. Het is duidelijk dat het handelen ten aanzien van de burgers bij beide hoeken van de strategische driehoek speelt. Doe je het goed ten aanzien van het aspect publieke waarde dan zal die groep je legitimatie bevestigen. Omgekeerd zal ze die ter discussie gaan stellen.

Welke competenties?
En zo komen we op het derde belangrijke aspect van de driehoek, de operationele competenties. Het zal duidelijk zijn dat het daarbij niet alleen om vakinhoudelijke competenties gaat maar vooral ook om de competenties nodig om goed met mensen om te gaan om relaties op te bouwen en te onderhouden.

Niet alleen de publieke sector
Zoals ook al opgemerkt in de blog van 12 januari zitten er overeenkomsten in het benadering van Moore en in de benadering van Porter. Ook bij Porter gaat het nu om veel meer dan shareholdersvalue. Ook Henri Mintzberg maakt zich na zijn emeritaat druk over het kortzichtige sturen op financiële resultaten. En ook prof. Rita Gunther McGrath pleit voor andere aansturing ook in de private sector.
Een interessante benadering komt van Peter Block, hij stelt dat ontwikkeling alleen mogelijk is als er sprake is van een relatie en verbinding. Hij pleit voor een cultuur waar de aandacht niet gericht is op krachtige leiders maar op burgers, die een diepe verantwoordelijkheid voelen voor de samenleving. Mensen die actief zijn in buurten en in wijken. De methode, aangedragen door Otto Scharmer is daar een praktisch hulpmiddel bij. Tijdens onze relatiedag op 24 februari as. is er gelegenheid hier verder op in te gaan.

Stel je vraag via ons contactformulier

Neem contact met ons op!
Voor al je vragen kun je bellen met

+31 492386063