Veranderen vraagt moed

Pas geleden was ik op gesprek bij een gemeente in het zuiden van ons land.

Die gemeente wil iets: de dienstverlening aan de burger nu eindelijk eens echt goed regelen. En dus gaat de organisatie op de schop. De dienstverlening wordt drastisch anders ingericht. Afdelingen worden opgeheven, samengevoegd, uiteen getrokken. Mensen die al dertig jaar braaf hun werk doen schrikken zich lam: wat gebeurt me nu toch? Heb ik het dan altijd fout gedaan? Nee! Natuurlijk, ze hadden wat harder kunnen werken, beter gemotiveerd kunnen zijn en zo. Maar lag dat nu aan hen of aan de leiding? Was die wel duidelijk genoeg? Durfde die leiding het aan om doelen te stellen, afspraken te maken over te behalen resultaten en daarop aan te spreken als die niet werden nagekomen? Luisterde die leiding wel naar wat de mensen te zeggen hadden over wat er speelde, wat er nodig was?  Nu worden nieuwe leidinggevenden benoemd. Jong, soms nog onervaren. Maar allemaal vast van plan er echt iets van te maken. Van deze reorganisatie nu eindelijk eens een reorganisatie te maken die daadwerkelijk een verschil maakt. Waar de medewerkers niet alleen maar moe en moedeloos van worden omdat ze het belang niet inzien. Die nieuwe leidinggevenden staan voor een forse uitdaging: ze weten heel goed wat ze willen. In een organisatie die in het verleden niet uitblonk door slagkracht en wendbaarheid zoeken ze naar wegen om die medewerkers daadwerkelijk te betrekken en er zo voor te zorgen dat ze niet te ver voor de muziek uitlopen, maar tegelijkertijd ook niet onnodig langzaam vorderen. Die leidinggevenden zitten niet zelfgenoegzaam en met de wijsheid in pacht achter hun bureau. Ze gaan het gesprek aan, hebben de moed om kritisch naar zichzelf te kijken en lering te trekken uit hun ervaringen. Ze zullen ook wel ophouden met de burger de burger te noemen, maar die gewoon als een klant te zien aan wie ze hoogwaardige dienstverlening verschuldigd zijn.

Dat spreekt mij erg aan. Als je iets echt wilt veranderen moet je de moed hebben om waar nodig met het oude te breken. Accepteren dat je eieren moet breken om een omelet te kunnen bakken.