Persoonlijke ontwikkeling

Dat is een kwestie van echt kiezen. In de praktijk blijft het nog wel eens goede voornemens.

Aan de goede voornemens ligt het niet, die zijn er doorgaans voldoende. Al zet ik daar eerlijk gezegd ook wel eens een vraagteken bij. Bijvoorbeeld omdat ik soms de indruk heb dat die goede voornemens meer uitgesproken worden omdat dit waardering van bijvoorbeeld de leidinggevende oplevert. Gelukkig zijn de voornemens veel vaker wel gemeend, is mijn indruk.
Focus op moeilijk
Of het lukt om voornemens te realiseren is in belangrijke mate afhankelijk van de focus. Ik sprak laatst iemand die vertelde dat hij bij het oefenen van nieuw gedrag veel aandacht had bij alle drempels en beren, bij hoe lastig het zou zijn om dat nieuwe gedrag ook te vertonen. Hij begint dan voor zich te zien en te analyseren wat er zoal mis kan gaan, met als gevolg dat zijn zelfvertrouwen al meteen en deuk oploopt. Daarmee zet hij zichzelf bij voorbaat op achterstand.
Focus op succes
Het zou hem natuurlijk veel meer helpen als hij in plaats daarvan zich zou voorstellen hoe hij het nieuwe gedrag met glans uitvoert en wat een heerlijke ervaring dat zou zijn. Dan krijgt hij energie in plaats van die te verliezen. Dat werkt als een magneet.
Wet van behoud van ellende
Dit is een merkwaardig beginsel: de neiging om te volharden in gedrag waar je ongelukkig van wordt alleen maar omdat je dan precies weet waar je aan toe bent en hoe het afloopt. Dat liever dan de stap in het onbekende zetten. Toch is dat precies wat nodig is. Het is eigenlijk nog merkwaardiger dat bovengenoemde persoon de succesjes die hij al wel heft geboekt enigszins veronachtzaamd en meer waarde hecht aan hoe moeilijk het toch wel is.
Aarzeling
Hij vertelde ook dat hij wel graag ander gedrag wilde vertonen en dat dit verlangen sterker werd. Toch bleef er een aarzeling, die duidelijk bleek uit zijn uitspraak: “Ik ga dat anders doen”. Daarmee hield hij de deur op een kier, had hij de ontsnappingsroute al uitgestippeld. Wanneer dan? Is de voor de hand liggende vraag. Een mooi voorbeeld van wat heel deftig procrastrinatie heet: uitstelgedrag. “Waarom zou ik morgen doen wat overmorgen ook kan?” Er is dan altijd wel een reden voor “nu niet”. Komt nu niet uit, niet in deze situatie, niet met deze persoon. Smoesjes genoeg voorhanden.
Kiezen
Het is simpelweg een kwestie van echt kiezen. Ja zeggen tegen nieuw gedrag, oud gedrag meteen uitbannen, tegen niets en niemand opkijken, tegenvallers op de koop toenemen, maar vooral aandacht hebben voor wat wel lukt.
Het zou mij hogelijk verbazen als jij hier niet mee te maken krijgt. In je eigen ontwikkeling en als leidinggevende in de ontwikkeling van je medewerkers.
Daar is wat aan te doen. Als het om jezelf gaat: onze training persoonlijke effectiviteit, waarin het overwinnen van je eigen drempels centraal staat, aangevuld met vaardigheidstraining waar nodig. En als het om je medewerkers gaat: een van onze opleidingen in leiderschap.