Langs elkaar praten

Ook deze verhuizing ging het mis met KPN, ondanks alle beloften en toezeggingen, liep alles anders. Een monteur van Schuring heeft het probleem voor mij opgelost, ik ben hem er dankbaar voor.

Onthand
Ik zit wat onthand in mijn kamer. Onthand op twee manieren. Mijn sleutelbeen is gebroken. Mijn linkerarm zit nu in een lichter. Ik kan en mag die arm en die hand niet gebruiken. Bijna twee weken geleden werd ik door mijn hond van de fiets getrokken. Hij wilde meedoen aan het wilde ritueel van blaffend langs een hek rennen. Z’n rivalen in de tuin van een huis aan de dijk en hij aan de buitenkant van datzelfde hek. Woest blaffend, grommend en grauwend rennen ze dan even heen en weer, tot ik een stuk verder ben en mijn hond zich in de steek gelaten voelt en zich snel weer bij me voegt. Ditmaal had ik vergeten mijn hond los te laten en dus trok hij mij in één keer van de fiets. Ik kwam met mijn hoofd op de straat terecht en bleef volgens mijn vrouw, die achter mij fietste, liggen in een plas met bloed. Later die middag in het ziekenhuis bleek mij sleutelbeen gebroken , ik had een hersenschudding en een flinke hoofdwond.

Verhuizing
Dat is nu twee weken geleden en mijn linkerarm zit nog steeds in een lichter. Ik kan alleen mijn rechterarm nog maar gebruiken. Bij het schrijven van mijn dagelijkse blogs was dat al een handicap. Met één hand typen lukt nog wel maar met twee is toch echt een stuk gemakkelijker.
Maar nu valt er niets meer te typen. Mijn computer staat in het nieuwe huis, die hebben we er gisteren naar toe verhuisd. Op 30 oktober nam ik contact op met KPN met de mededeling dat ik zo snel mogelijk wilde verhuizen. Mijn telefoon en internet verbinding moesten daartoe naar het nieuwe adres verhuisd worden. De KPN medewerker, die ik aan de telefoon kreeg zette mij gelijk met beide benen op de grond. Er waren minstens 3 weken nodig om mijn aansluiting naar het nieuwe huis te verhuizen. Ik was teleurgesteld. In dit tijdperk van iedereen online, van razendsnelle verbindingen toch nog 3 weken. Maar ik heb inmiddels al geleerd me neer te leggen bij de “wijsheid” van KPN en dus accepteerde ik de datum van 21 november. Op die datum was mijn planning gericht. In de afgelopen weken kreeg ik nog een schriftelijke bevestiging en in de mail die ik eerder deze week ontving stond het nog eens zwart op wit.

Voorzorgsmaatregelen
Twee dagen geleden was er zelfs een mail, waarin KPN mij nog eens uitlegde dat de verhuizing aanstaande was  en dat ik over kon naar het nieuwe huis. Het was belangrijk stond in de brief om alle aansluitmaterialen in een doos te verzamelen en mee te nemen naar de nieuwe woning.
Om problemen voor te zijn, vroeg ik een collega, die veel inzicht heeft in IT om mij in de nieuwe woning te helpen met  het aansluiten.
En zo togen wij gisteren met alle materiaal, de telefoon, de computer, de TV enzo naar ons nieuwe huis. In het oude huis bleek trouwens vroeg op de vrijdag morgen de verbinding reeds te zijn afgesloten. Een blog heb ik daarom gisteren niet kunnen schrijven.
Aangekomen in het nieuwe huis bleek het toch weer veel ingewikkelder dan we dachten net als bij de vorige woningen, waar ik naar toe verhuisde, bleek het fysieke aansluiten ook hier weer een puzzel, althans, wat we ook deden we kregen de verbinding niet aan de praat. Het lag ditmaal niet aan de leeftijd van de installatie. Het huis is nog maar 15 jaar oud.

Klanten service?
Er bleef niets over dan bellen. Het nummer wat daarvoor genoemd werd in de mail van enkele dagen daarvoor bleek het verkeerde nummer te zijn. Dat nummer was voor glasvezel en in mijn huis bleek koper te zitten. Uit de reactie van de KPN r aan de andere kant van de lijn klonk door dat wij behoorlijk dom waren dat we dat niet begrepen. Toen we eindelijk bij het goede nummer terechtgekomen waren weigerde de medewerker te begrijpen dat we de verhuizing toch echt al op 30 oktober hadden aangevraagd. Hij wees ons erop dat verhuizen niet zomaar ging en dat er toch echt 3 weken voor nodig waren. Na lang aan de telefoon gewacht te hebben en af en toe eens doorverbonden te zijn en na enige malen resetten , klaagde ik mijn nood aan de medewerker. Ik vroeg hem hoe het in vredesnaam mogelijk was dat mijn contact met KPN altijd in een drama eindigde. Dat ik een aantal jaren geleden pas bij de vijfde monteur tot een oplossing gekomen was. Zijn reactie was dat ik slechte monteurs niet hoefde te accepteren en dat ik daarover een klacht in kon dienen. Omdat hij en zijn collega’s er verder niet uitkwamen werd er een monteur ingepland, dat ging ook niet zonder slag of stoot maar ik had de moed alweer opgegeven. Ik was wel blij dat er deze morgen tussen 10 en 12 een monteur langs zou komen. Toch belde ik nog even om een klacht in te dienen. Ik kwam echter met alle nummers, die ik kende in keuzemenu’s terecht waarvoor ik eerst een telecommunicatiescholing nodig had en de keuze klacht kwam niet in het menu voor. Uiteindelijk heb ik maar een willekeurig cijfer ingetoetst. Ik kreeg iemand aan de lijn. Die mij vroeg waarom ik als ik zo ontevreden was over KPN nog een aansluiting van KPN had. Overigens kon ik altijd een klacht indienen bij KPN en daartoe op de website van KPN kijken. Maar daarover belde ik nu juist, ik kon niet op het internet.

Man met koffertje
Vanmorgen vroeg ontving ik een mail en een sms van KPN in die mail en die sms stond dat de aansluiting in het nieuwe huis nu werkte. Ik schoot snel in mijn kleren en reed naar het nieuwe huis om daar vast te stellen dat er nog niets veranderd was. Ik nam weer contact op en de man, die ik aan de lijn kreeg  stelde voor om dan maar op de monteur te wachten. Om 10 uur zat ik gereed achter het raam maar om 12 uur had ik nog niemand langs zien komen. Ook was er nog geen telefoontje geweest. Ik besloot weer met KPN te bellen en kreeg te horen dat de wachttijd langer dan vijf minuten was. Terwijl ik aan het bellen was, zag ik een kleine donkere man aan komen lopen. Hij had een koffertje in zijn hand. Hij stelde zich voor als de monteur, die voor KPN kwam. Hij had het niet kunnen vinden en daardoor was hij laat. Hij ging zeer gestructureerd te werk, werkte snel alle mogelijkheden af en ontdekte dat er in de bekabeling, die het huis binnen kwam, iets verkeerd was aangesloten. Hij verwisselde een paar draden en in en kwartier was het probleem opgelost. De man was een vluchteling uit Bosnië. . Het was een vakman en hij was erg vriendelijk en beleefd. Ik zei dat ik erg blij was met z’n hulp en er kwam een brede smile op z’n gezicht. Dat zeggen ze niet vaak tegen me, was z’n reactie. De man was geen werknemer van KPN, hij was in dienst van Schuuring en werkte voor KPN.
Jammer dat KPN niet van die zelfsturende taakvolwassen mensen in dienst heeft.