Invloedrijke denkers

Deze week is bekend gemaakt wie de meest invloedrijke denkers over management en organisatie zijn in 2013. Bij verschillende denkers staan doen en een andere manier van denken en kijken centraal. Geen blauwdrukken maar denkend werken of werkend denken.

Wite mannen
Enkele dagen geleden is bekend gemaakt wie in 2013 de meest invloedrijke denkers zijn op het gebied van management en organisatie. Vanaf 2001 wordt er elke 2 jaar een lijst gepubliceerd van wie er als meest invloedrijke denker wordt gewaardeerd. Het is een internationale lijst. De lijst wordt gedomineerd door witte mannen op leeftijd. Ben Tiggelaar schreef daar al eens een blog over in de NRC van 3 juni van dit jaar. In zijn blog voorspelt hij dat in de komende jaren de lijst steeds mee gevuld zal worden met vrouwen en met mensen uit Azië. In het jaar 2011 was Clayton Christensen de lijstaanvoerder, hij is wit en nog maar 61 jaar. Hij behoort daarmee tot de traditionele lijst van witte mannen.

Fons Trompenaars
Fons Trompenaars, de enige Nederlander op de lijst, behoort tot diezelfde categorie, hij is één jaar jonger dan Christensen. Trompenaars leverde een prestatie van formaat door te stijgen van de 49e naar de 41e plaats. Dat zal niet in de laatste plaats te danken zijn aan zijn bestseller “Riding the waves of culture”. Een boek waarmee hij duidelijk maakt dat het bij leiderschap niet gaat om het systematisch en langs strakke planningen uit laten voeren van operaties maar dat het gaat om inspelen op situaties. Trompenaars roept op om niet te denken in tegenstellingen maar steeds op zoek te gaan naar hoe je zaken met elkaar verbinden kunt. In plaats van denken in tegenstellingen kan je denken in dilemma’s en zo tot een hoger niveau van oplossing komen. Trompenaars populariteit zal ongetwijfeld iets te maken hebben met de onmacht die wij soms voelen als we met starre traditionele strategieën in een complexe en dynamische samenleving aan de slag moeten.

Clayton Christensen
Ook Christensen geeft antwoorden die betrekking hebben op de complexiteit en de dynamiek van de samenleving. In mijn blog van 10 juli 2012 schreef ik al eens over zijn benadering. Christensen heeft het over disruptive innovations, of verstorende innovaties. Het zijn innovaties waardoor een hele organisatie en een hele waardeketen overhoop worden gegooid. De uitvinding van de digitale fotografie was er zo één. Die gooide het denken en werken in een totale branche overhoop. Producenten van fotorolletjes, fotowinkels, fotografen, de fotograferende burger, alles veranderde. Volgens Christensen zijn de bouwstenen voor zo’n verstorende innovatie allang aanwezig in een organisatie maar ziet men ze bewust of onbewust over het hoofd omdat ze voor zoveel verstoring zullen zorgen.

Herminia Ibarra
Een stijger met stip in de lijst van invloedrijke denkers is mevrouw Herminia Ibarra. Zij is een Cubaanse hoogleraar die zich bij Insead bezig houdt met gedrag in organisaties. Zij steeg van plaats 28 in 2011 naar plaats 8 in 2013. Ze is daarmee één van de grootste stijgers.
Ibarra benadrukt in haar werk het belang van het doen. Het belang van gewoon proberen. Zij benadrukt in plat Nederlands het feit dat gewoon doormodderen mooie resultaten kan opleveren. Over loopbaanstappen zegt ze dat deze veel tijd in beslag nemen, dat ze niet soepel verlopen en mensen vaak ook heel wat hoofdbrekens bezorgen. Dat zijn geen soepel en strak geplande processen. Actie is volgens haar in zo’n proces veel belangrijker dan introspectie, bedenk wat je doen wilt en probeer ergens binnen te komen om dat te doen. Belangrijke thema’s zijn daarbij: steek je neus in veel activiteiten, breidt je netwerk uit, zoek ook nieuwe netwerken. Werk intussen aan je verhaal, voor jezelf, voor anderen en voor de poortwachters die beslissen of je ergens wel of niet binnen mag.

Discipline en doen
Ibarra heeft ook over Steve Jobs geschreven en ze laat een ander kant van hem zien. Ze benadrukt z’n discipline, z’n orde, z’n regelmaat. Ze maakt duidelijk dat Jobs heel bewust begon met kleine stapjes, niet spectaculair, niet wereldomvattend, maar wel steeds passend. Er was goed over nagedacht en het klopte. Christensen, Trompenaars en Ibarra laten alle drie zien dat het noodzakelijk is om te handelen. Dat je je niet moet laten verlammen door eindeloze plannenmakerij, nog een studie en het schrijven van nog een rapport. Die zorgen er misschien wel voor dat je niets verkeerd doet maar tegelijkertijd zijn ze de garantie dat er niets gebeurt. Willem Verhoeven komt niet in deze top 50 voor, maar hij schreef er vorig jaar wel zijn boek “De herwaardering van het doen” over. Ga dus ook niet alle boeken van de top 50 meest invloedrijke denkers lezen. Kijk er af en toe eens in en zorg dat je in actie bent.