Ondernemer spelen

Hoe krijg je oog voor de echte uitdaging?

Droevig
Droevig, het nieuws over de grote scholengroep Amarantis. Hoewel er nog niets bewezen is, doen de artikelen in de pers, zoals de Volkskrant van zaterdag 30 november het ergste vrezen. Bestuurders hebben zo te lezen goed voor zichzelf gezorgd en dat terwijl ze verantwoordelijk waren voor het opleiden van jonge mensen. Het gaat ook nog eens om jonge mensen in het middelbaar beroepsonderwijs. Een groep, die kwetsbaar is en die ook heel belangrijk is als het gaat om het draaiend houden van onze samenleving. Een groep en een onderwijssoort, die actieve en intensieve aandacht verdienen. Het is een groep, die coachend leiderschap verdient, zodat leerkrachten en leerlingen worden uitgedaagd, het beste uit zichzelf te halen.

Vrouw Holle
Het lijkt erop of de mensen, die leiding gaven aan Amarantis hun blik op iets anders gericht hadden en sinds ik het artikel las moet ik steeds weer denken aan het sprookje van vrouw Holle. Ken je het nog? Ik hoor het niet zo vaak meer maar kan het me nog goed herinneren uit mijn jeugd.
Het gaat over een moeder met een stiefdochter en een eigen dochter. De stiefdochter was mooi en ijverig en de andere, haar eigen dochter is lelijk en lui. De stiefdochter moet hard werken, elke dag spint ze en op een dag prikt ze in haar vinger en komt er bloed op de spoel. Ze wil de spoel schoonspoelen in de put maar laat de spoel vallen. Ze duikt achter de spoel aan en komt zo op de bodem van de put terecht. Ze blijkt daar in een wonderland terecht te zijn gekomen. Al snel hoort ze roepen. Het blijken broeden in een oven te zijn, die eruit gehaald willen worden. Het meisje helpt de broden en haalt ze uit de oven. Daarna wordt ze geroepen door rijpe appels aan een boom en het meisje plukt ze allemaal en tenslotte komt ze terecht bij een het huisje van een oude vrouw, die haar om hulp vraagt. De oude vrouw heeft grote tanden en daar wordt het meisje bang van maar ze blijft toch om de oude vrouw te helpen. Ze schudt het bed op ze veegt en poetst en doet tevreden haar werk. Op een dag krijgt ze echter heimwee. Ze vraagt of ze weer naar huis terug en vrouw Holle, want die is het, geeft haar de spoel terug en doet de poort voor haar open. Als ze door de poort gaat wordt ze bedolven onder een regen van gouden munten en rijk keert ze terug naar haar stiefmoeder en stiefzus. De stiefmoeder wil dat haar eigen dochter ook bedolven wordt onder gouden munten en deze prikt zich ook aan de spoel, springt in de put, luistert niet naar de broden, grauwt dat ze geen tijd heeft voor de appels. Omdat ze het verhaal al heeft gehoord is ze niet bang voor de grote tanden van vrouw Holle en ze gaat zowaar een dag aan het werk maar ze stopt er al gauw mee en vraagt ongeduldig om haar beloning. Ze wordt ontslagen door vrouw Holle en teruggestuurd naar boven. Bij de poort wordt ze bedolven onder pek.

Ondernemers imiteren
Het valt mij helaas al jaren op dat met name in de sector van geprivatiseerde bedrijven mensen aan het roer staan, die proberen echte ondernemers te imiteren. Ze doen dat zoals de luie zus haar ijverige zus imiteert. Voor het primaire proces is geen tijd en geen aandacht, die gaat uit naar het financiële resultaat. Minzberg liet al zien dat het sturen op alleen de financiële resultaten leidt tot verkeerde aandacht in het sturen van de organisatie. Hoewel financiële resultaten zeker belangrijk zijn vormen ze altijd het resultaat van wat je goed doet in het primaire proces.
Een coachende leider leidt niet met dollartekens in zijn ogen maar met de focus op goed draaiende primaire processen waarmee een bijdrage wordt geleverd aan een betere samenleving.
Ik stel voor het sprookje van vrouw Holle op te nemen in het curriculum van de opleiding, die mensen voorbereid op leiding gevende taken bij de semioverheid om zo te voorkomen dat daar mensen zonder kennis van zaken voor ondernemer gaan spelen.