Koers verleggen

Regel dat je feedback krijgt het voorkomt dat je schip op de klippen loopt

Een droom
Mijn vrouw en ik waren een nieuwe zaak gestart. We wilden een plaats creëren waar verschillende mensen uit verschillende culturen elkaar konden ontmoeten. We hadden dat gedaan door in een prachtig historisch pand een winkel, annex restaurant, annex theatertje te beginnen. Het pand dateerde uit 1582 als ik mij niet vergis. In de tijd dat het gebouwd werd was het een herberg en het verhaal ging dat er in die herberg nog bemanningsleden voor VOC schepen waren geronseld. Ik kon me dat goed voorstellen. De sfeer in het huis was nog net als heel veel jaren geleden. Groot, veel kelders en kamertjes. Veel schemerhoekjes. Het tochtte er en de stookkosten waren bizar hoog.
We verkochten er mooie handgemaakte eerlijke authentieke producten uit Indonesië. Prachtige batik doeken, teakhouten meubelen, bronzen beelden en zilveren sieraden. Alles met zorg, zelf uitgezocht bij producenten in Indonesië. In de winkel serveerden we echt Indonesisch eten, en dat werd herkend, zelfs uit Den Haag, reden mensen de 100 kom naar ons restaurant, om te komen eten. We hadden onze zaak “De Ontmoeting “ genoemd. En het werkte ook zo. In het restaurant raakten de mensen met elkaar in gesprek. Een droom was werkelijkheid geworden maar toch ook weer niet. We werkten er erg hard voor, mijn P&O advies praktijk schoot er helemaal bij in, en toch stroomde het geld niet binnen. Het was trouwens niet de bedoeling er rijk van te worden maar we wilden graag iets betekenen ook voor onze producenten in Indonesië.

Twijfel
En dan begin je te twijfelen. Het lijkt even of je de stijgende lijn te pakken hebt en dan de volgende strop. De gemeente die wil dat je mechanische ventilatie aanbrengt terwijl het binnen al net zo hard waait als buiten. De Voedsel en warenautoriteit, die eisen stelt, die een verbouwing van € 30.000 noodzakelijk maken, terwijl je net je hoofd boven water kan houden.
Ik geloofde zo in mijn droom maar langzaam en zeker drong de werkelijkheid tot mij door, we moesten er mee stoppen. Dat is een vreselijk moeilijk proces. Het je bewust worden van het moment dat je de koers moet verleggen. Dat nog harder doorgaan op dezelfde weg geen oplossing gaat brengen. In die periode komen van alle kanten adviezen. Gevraagd en ongevraagd laten mensen je weten dat je propositie niet deugd, dat je meer aan marketing moet doen of dat je veel meer lijn in je activiteiten moet brengen. Bijna elk advies ervaar je als aantasting van je propositie. ’s Nachts in mijn bed, als ik weer niet kon slapen, werd ik me steeds bewuster van het feit dat een strakke inrichting van het restaurant en het afstoten van alle andere activiteiten een uitweg uit de problemen zou kunnen bieden. Het zou echter de onvermijdelijke consequentie hebben dat er van onze oorspronkelijke droom niets overbleef.Voor “Ontmoeting” was geen ruimte meer.
We besloten te stoppen. In het najaar van 2006 hebben we de zaak verkocht. Een illusie armer maar de wereld weer open voor een nieuwe start.

Organiseer feedback
Hoe vaak kom je als leidinggevende, als ondernemer in zo’n proces terecht. Wat doe je met signalen, die je laten weten dat je op een doodlopende weg bent of dat je de koers moet verleggen. Hoe lang negeer je de werkelijkheid waarin je terecht bent gekomen.
Ons heeft het geholpen dat mensen met ons in gesprek wilden gaan. Dat er mensen waren die de moed hadden feedback aan ons te geven. Samen met hun ogen, hun oren, hun handen en gedachten konden wij de zaken goed op een rijtje zetten en uiteindelijk een beslissing nemen, die ons de ruimte gaf voor nieuwe ideeën en nieuwe uitdagingen.
Als je leiding geeft is het niet allen belangrijk dat je feedback kunt geven en kunt aanspreken maar het is net zo belangrijk dat je in staat bent feedback te ontvangen. Het is van essentieel belang dat je je niet laat verblinden door je eigen dromen en concepten. Organiseer die feedback, verzamel mensen om je heen, die anders denken. Die dingen zien die jij niet ziet. Gedraag je niet zoals in het liedje van kinderen voor kinderen met de titel ”Wat je niet ziet bestaat niet”. Zorg dat je ziet wat er te zien is en daar heb je beslist anderen voor nodig. Anderen die anders kijken, anders interpreteren, anders kleur geve. Ga met ze in gesprek en scherp er je eigen ideeën en opvattingen aan. Dat betekent niet dat je met alle winden meewaait maar het betekent dat je op tijd de signalen ziet en interpreteert, zodat je schip niet op de klippen loopt.