Het beste uit jezelf halen

Aluminium Delfzijl, is failliet, de rechter in Groningen deed gisteren uitspraak.Het bedrijf bood mij bijna 40 jaar geleden grote kansen om te leren en om me te ontwikkelen op het gebied van HR. Ik wens dat de 700 mensen, die nu hun baan kwijt raken net zoveel kunnen meenemen om beter de toekomst in te gaan.

Start
Aldel is failliet. De rechtbank in Groningen heeft  30 december 2013 het faillissement uitgesproken. In het vroege voorjaar van 1975 startte ik mijn loopbaan in het HR domein bij Aldel in Delfzijl. Vlak voor de kerst van 1974 nam ik mijn ontslag bij Technische groothandel Vihamij BUttinger. Het was bij dat bedrijf mijn taak voorraadlijsten  te controleren Er waren lijsten, die uit een geautomatiseerd systeem kwamen. OP die lijsten stond hoe groot de voorraad zou moeten zijn. Die lijsten moesten worden vergeleken met de lijsten, die waren gemaakt bij het opnemen van de fysieke voorraad. Het was een geestdodend werkje. De dagen kwamen niet om. De collega’s gedroegen zich of ze aan het oefenen waren voorde scenario’s van Jiskefet, kortom een entourage om somber van te worden en daarom nam ik afscheid van de groothandel en begaf mij te voet naar het station van Groningen. Het was zo’n echte Nederlandse, donkere dag voor Kerst. IK liep door een druilerige Kijk  in 't Jat straat naar het centrum van de stad. MIijn oog werd getrokken door een met de hand geschreven briefje op de deur van een studenten uitzendbureau. Er stond op “Opleidingsfunctionaris gevraagd”. IK ging zonder veel hoop naar binnen maar na een kort gesprek waarin mij duidelijk werd gemaakt dat  er een HTS”r werd gezocht, die parttime lessen scheikunde en natuurkunde kon gaan geven bij de Aluminium fabriek in Delfzijl en die daar ook kon zorgen voor een cursus Nederlandse taal voor de Turkse werknemers. MIJN HBS B kennis van Natuurkunde en Scheikunde werd als afdoende beoordeeld en het feit dat ik Andragogie had gestudeerd deed het vermoeden rijzen dat ik wel iets met mensen had en dus had ik toen ik buiten stond de afspraak voor een sollicitatie gesprek op zak. Het was een opsteker in die donkere dagen voorde Kerst van 1974. Na een aantal gesprekken in januari 1975, een psychologische test bij bureau Holtrop uit Aerdenhout  en een medische keuring kon ik beginnen.

Meelopen
Eerste mocht ik een paar weken meelopen in de vijfploegendienst. Een uitstekende ervaring. Zo leerde ik iets over het werk van de smelters en de gieters in de fabriek. De arbeidsomstandigheden waren niet gemakkelijk. Het was op sommige plaatsen in de fabriek erg heet en je moest overal beschermende kleding dragen om te voorkomen dat je getroffen werd door spetters vloeibaar aluminium. De Turkse mensen werkten voornamelijk in de Smelterij.
Na mijn inwerkperiode kon ik beginnen met de lessen. Er was door de hoofden van de Smelterij en de gieterij lesmateriaal geschreven. Dat materiaal was zeer bruikbaar. De afdelingshoofden lieten in het lesmateriaal zien wat ze belangrijk vonden in het smeltproces en het gietproces en ze gaven er de noodzakelijke theoretische onderbouwing bij. Door het schrijven van het lesmateriaal hadden ze zichzelf ook gedwongen zich een voorstelling te maken van de handelingen, die een smelter of een gieter moesten verrichten. De examens werden ook afgenomen door de leidinggevenden in de fabriek,door de afdelingshoofden en de wachtchefs. Als medewerkers hun examens haalden was dat aanleiding tot een hogere salarisschaal. Toen ik begon was er voor de mensen uit Turkije nog geen mogelijkheid de lessen te volgen. We concentreerden ons op Nederlandse les. Daar was gen materiaal voor. We maakten dat zelf. Met behulp van plaatjes uit kranten en tijdschriften stelden we vast waarover de Turkse werknemers meer wilden weten. De lessen organiseerden we in het pension wat speciaal voor deze mensen in Delfzijl was gebouwd.

Etend en pratend
Al etend en pratend werkten we samen aan het verbeteren van de beheersing van de Nederlandse taal. Na verloop van tij hebben we ook een smeltercursus voor de Turkse werknemers opgezet om de werknemers ook de kans op promotie te bieden. WE hadden al lang ontdekt dat er onder deze mensen uit Turkije echte vaklieden zaten. Die heel goed begrepen war ze mee bezig waren. Het was een spannend, uitdagend en interactief proces, om deze mensen hun Smelters diploma te laten halen.

Het beste uit jezelf halen
Mensen kregen bij aluminium Delfzijl de kans het beste uit zichzelf te halen. Er werd nauw samengewerkt met het leerlingstelsel bij diverse afdelingen gingen mensen 1 dag in de week naar school om zich daar in het vak Electro of in installatietechniek of automonteur te bekwamen. 4 dagen in de week deden ze praktijk in het bedrijf. Ook werd gestimuleerd dat mensen schriftelijk onderwijs volgden of zich in d avonduren in een administratief vak o.i.d. bekwaamden. Zelf kreeg ik uitgebreid de kans om verder te leren in het vakgebied HR> IK kon mee op werving door heel Nederland en toen psychologen van Hoogovens, het moederbedrijf vast  stelden dat er iets mis was met het arbeidsklimaat bij Aldel, was de uitdaging om het management te trainen in sociale vaardigheden voor mij. Ik liep mee in trainingen bij Hoogovens en mocht de kunst afkijken van mijn ervaren collega’s daar. ZIJ Kregen me zover om zelf voor een groep te gaan staan en boden me zo de kans nog meer uit mezelf te halen. Wat ik verder leerde bij ALdel is dat krenterigheid niet goed is bij investeren in mensen. Als iemand na een goed opleiding vertrekt is dat jammer voor jou als bedrijf maar goed voor de samenleving. EN< zo zeiden mijn collega’s dan we krijgen toch ook mensen me een opleiding door anderen betaald weer terug. Wat zou er gebeuren als iedereen zo als een boekhouder met investeringen in mensen om zou gaan. Dan krijgen we een arbeidspotentieel wat steeds dommer wordt.

Failliet
Aldel is failliet. De energiekosten van het bedrijf waren een groot probleem. Het elektrolyseproces, noodzakelijk voor de winning van Aluminium uit Aluinaarde vraagt extreem veel energie. Zolang in Nederland aardgas kolen en aardolie nog de belangrijkste energiebronnen zijn is het niet verantwoord in Nederland een productieproces als dat van ALDEL in stand te houden. Het is verdrietig voor de 700 mensen, die nu op de valreep van 2013 hun baan kwijt raken. IK hoop dat ze net als ik iets meenemen  van Aldel waarmee ze beter de toekomst in kunnen.