The dog whisperer

Leidinggeven: een hondenbaan?

Ik ben niet zo’n tv-kijker. Teveel moord, doodslag en voyeuristische inkijkjes in andermans ellende. Dan liever een goede documentaire of een ontspannende natuurfilm. Toch zei een vriend van mij onlangs dat ik echt een keer naar “The dog whisperer” moest kijken. Omdat ik nooit te beroerd ben om naar mijn vrienden te luisteren zat ik gisteren naar het programma te kijken. Een Amerikaan, Cesar Millan, gaat bij mensen op bezoek die een hond hebben die problemen veroorzaakt met de bedoeling hen daarbij te helpen. Een paar dingen vielen mij op en spraken mij aan.
Onverstoorbaarheid
Wat er ook gebeurt, Cesar blijft onverstoorbaar. Een baasje dat zichzelf onmachtig verklaart, zich als slachtoffer van zijn eigen hond opstelt? Cesar trapt niet in de valkuil dat hij de redder moet zijn. Een hond die agressief gedrag vertoont en zelfs bijt? Cesar laat zich niet bang maken. In alle gevallen en onder alle omstandigheden is hij rustig en optimistisch aanwezig.
Eigenaarschap
Na de situatie duidelijk te hebben gekregen en te hebben gehoord wat de eigenaar van de
hond wil gaat Cesar aan de slag. Hij neemt het probleem niet over, hij laat het waar het hoort: bij de eigenaar van de hond en die is tevens eigenaar van het probleem dat hij heeft met de hond. Uiteindelijk gaat het om de relatie tussen die twee en niet om die tussen Cesar en de hond. En dus stuurt Cesar op gedragsverandering bij de eigenaar van de hond.
Structuur
Wat mij erg aansprak is dat het gedrag van de honden veranderde doordat het gedrag van de eigenaar veranderde. Cesar heeft zeer goed door dat het geen enkele zin heeft om het gedrag van de hond te veranderen als dat van de eigenaar ongewijzigd blijft. Diens gedrag roept het probleemgedrag bij de hond op. Honden zijn nu eenmaal sociale dieren die behoefte hebben aan een hiërarchie, een duidelijke structuur en ze reageren dus op het gedrag van hun baas.,Of ze gaan hun eigen gang als ze geen leider kunnen erkennen omdat de eigenaar zich niet als de groepsleider gedraagt. Het was mooi om te zien wat het voor verschil maakte voor de hond en voor de eigenaar. De laatste won aanzienlijk in zelfvertrouwen en in plezier in de omgang met de hond. De hond overigens ook.
Leidinggeven
Waarom dit  verhaal over honden? Omdat het eigenlijk een op een van toepassing is op leidinggeven in een organisatie. Onverstoorbaarheid? Ja, natuurlijk. Laat jij je gek maken door “onwillige” medewerkers? En eigenaarschap?  Vormen die medewerkers het probleem en probeer je hen te veranderen of kijk je ook naar jezelf, wat voor invloed jouw gedrag heeft op hen? En structuur? In hoeverre stel jij je als leider op en geef je de duidelijkheid die medewerkers nodig hebben om daarbinnen hun rol op eigen kracht en naar eigen deskundig oordeel in te vullen? Onze opvattingen over coachend leidinggeven kunnen jou hierbij verder helpen.